De redactie van Roei! bestaat uit Koos Termorshuizen (hoofdredacteur), Jos Wassink, Paul van Heugten, Merijn Soeters, Frank Jibben, Pien van der Hoeven, Dominique Vrouwenvelder, Anna Mayer en Ragnar Niemeijer.
Penningmeester is Miguel Mendes de Léon, de opmaak wordt verzorgd door Nella de Koster.
Vaste medewerker: Kees van Bueren (kunst en literatuur).
We zijn te bereiken via redactie@roei.nu en op De Klapmuts 16, 3828 SP Hoogland. Tips, nieuwsberichten, ervaringen, je eigen verenigingsblad: altijd welkom. Dan kijken wij of er een verhaal in zit.
Koos Termorshuizen (1954) roeit sinds 1992 bij Hemus, en leerde het van 1966 tot 1972 bij de gemeente Rotterdam, met coaches van Hades en Skadi. Daartussenin een lange recreatieve hardloop- en basketbalcarrière. Maakte jarenlang met een team het clubblad van de Wageningse basketbalvereniging Sphinx en van Hemus. Schreef boeken over de Eem (samen met Jos Wassink), over de Rotte, over de IJssel. En samen met Paul van Heugten over de evolutie van de roeiboot.
Jos Wassink (1958) is competitieroeier. Wekelijkse training op zoek naar de perfecte haal, al 30 jaar. En verdomd soms lukt het. Kameraadschap in de boot is wat telt in de training voor Head en een paar andere lange-afstandwedstrijden. Verder fietsen, hardlopen en zeilen. Al is dat laatste niet heel sportief. Van beroep wetenschapsjournalist schrijft hij voor Roei! vooral over technische zaken en vernieuwingen in en aan de boot.
Merijn Soeters is vijftien jaar fotograaf en redacteur. Van origine in de Nederlandse roeiwereld, maar al snel daarbuiten. Hij roeide in zijn studententijd bij Skøll in Amsterdam en werkte voor de KNRB als marketing- en communicatiemedewerker. Zo leerde hij het roeien, verenigingen en wedstrijden goed kennen.
Miguel Mendes de León (1961) begon in 1980 met roeien, in Maastricht. Na omzwervingen via Oss en Arnhem, Jason, roeit hij sinds 1996 bij De Ank in Doetinchem. Via zijn eigen bedrijf Agri Cross Media verzorgt hij onder andere advertentieverkoop voor internationale vakbladen en organiseert hij vakbeurzen in de landbouwsector. Als hij in een skiff of dubbeltwee roeit, vergeet hij de wereld om zich heen. Het plopje bij de inpik vindt Miguel een prachtig geluid, en daarna de riem het water laten gaan…
Frank Jibben (1954) roeit bij Jason in Arnhem en is een toerroeier bij uitstek. Naast de wekelijkse tochtjes op de Rijn vindt hij het leuk om af en toe bij andere roeiverenigingen een tocht te roeien. En om een kijkje te nemen bij andere clubs. Voor Roei! schrijft hij met name over dat soort onderwerpen. Ook zaken als veiligheid op het water, natuur en milieu, overheid en beleid hebben zijn aandacht, mede gezien zijn achtergrond als belangenbehartiger en verenigingsondersteuner bij het landelijke Watersportverbond KNWV.
Nella de Koster (1961) is als zelfstandig grafisch ontwerper betrokken bij Roei! en verantwoordelijk voor de vormgeving. Ze begon tijdens haar studie aan de kunstacademie met roeien bij De IJssel in Kampen. Daarna was ze vervolgens lid van Het Spaarne, Wetterwille en momenteel sinds 1995 van De Eem. Als dochter van zeilende en motorbootvarende ouders is het water al vroeg haar weekend- en vakantiebestemming. Roeien sluit daar naadloos op aan. De rust op het water, de prachtige oevers, schitterende kleuren en luchten brengen haar met name ontspanning, maar ook de vele roei-vriendschappen en gezelligheid zijn waardevol.
Dominique Vrouwenvelder (1994) stapte in 2010 na een verloren weddenschap in een roeiboot, denkend dat de roeisport saai en stom was. Niets bleek minder waar. Bij de Roosendaalse Roeivereniging leerde ze de beginselen, voordat ze naar Maastricht ging om bewegingswetenschappen te studeren en te roeien bij Saurus. Ze sloot haar roeicarrière glansrijk af met een derde plaats in het lichte dames development klassement, een uitzending naar de European University Games in Portugal en een trip naar de Head of the Charles in Boston. Na een kleine 5 jaar in het zuiden des lands besloot ze richting Nijmegen te gaan, waar ze zich nu als coach bemoeit met het wedstrijdroeien bij Phocas. Dominique schrijft graag over thema’s waar voeding, gezondheid en sport of bewegen samenkomen.
Anna Mayer (1997) besloot in 2017 het zeilen in te ruilen voor het roeien en werd lid bij Skøll. Na een jaar competitie geroeid te hebben, kreeg zij als toeschouwer van het WKu23 in Poznan het idee toch serieuzer bezig te willen zijn met roeien. Hierna is zij begonnen met wedstrijd sturen. Na een jaar lichte dames te hebben gestuurd, stuurt zij nu eerstejaars zwaar. Niet alleen de liefde voor sturen is in Poznan aangewakkerd, ook heeft zij haar passie voor schrijven herontdekt langs het Poolse water. Na een jaar actief te zijn geweest binnen de schrijfcommissie van Skøll, is zij nu al een half jaar voorzitter. In het dagelijks leven studeert Anna aan de UvA en werkt ze bij een ict-bedrijf.
Leonie Walta (1975) begon als veertienjarige met roeien. Stuurde wedstrijdploegen bij RIC en raakte daardoor enthousiast voor wedstrijdroeien. Deed dat enkele jaren met als een van de hoogtepunten een bronzen plak in de dubbelvier op de Coupe de la Jeunesse in 1993. Daarna altijd fanatiek blijven roeien, tot de gevolgen van een blessure roet in het eten gooiden. Droomt nog steeds van een directe inpik en een stevige eindhaal. Wie weet komt het er ooit weer van. Liefhebber van extensieve duurinspanningen, fietsen, schaatsen, langlaufen. Was materiaalcommissaris bij Hemus en coacht veteranenroeiers. Wetenschapsjournalist. Roei!-pionier sinds 2014. Schrijft nu nog incidenteel voor het blad en andere uitgaven van de Stichting Roei!.
Paul van Heugten (1953) gooide na zijn carrière als bestuurder in de geestelijke gezondheidszorg in 2012 het roer om en ruilde zijn workaholisme in voor een nieuwe verslaving: roeien. Hij is voorzitter van roeivereniging Rijnmond en roeit graag grote marathons als de Elfstedentocht, Ringvaart Regatta en 24 uur van de Rotte. Hij schrijft voor Roei! sinds april 2014 na een opleiding journalistiek en schrijfcursussen te hebben gevolgd. Onderwerpen: botenbouwers, sloeproeien, historie en alles wat leuk en lezenswaardig is.