De eerste Nederlandse medaille is binnen. De eer is voor de mannen dubbelvier. Zij behaalden een gouden plak. In de race daarna volgde medaille nummer twee: zilver voor de vrouwen dubbelvier.
De regerend wereldkampioenen lieten iedereen zien dat zij de besten zijn in een race waarin zij van start tot eind de leiding hadden, hoewel de Polen hard kwamen opzetten in de laatste 500 meter. De Nederlanders zetten de eindsprint in en finishten met licht tussen hen en de Italianen op plek twee. Polen werden derde. Koen Metsemakers en Tone Wieten hebben daarmee hun gouden dubbelviermedaille geprolongeerd. Iets wat nog niet eerder gebeurde in de geschiedenis van het Nederlandse roeien.
Ook de Nederlandse vrouwen lagen lang aan de leiding. De vrienden en familie van Bente Paulis houden de handen voor de mond van spanning. Elke keer als de Nederlanders in beeld komen, neemt het volume van de aanmoedigingen toe. In de tweede duizend meter overstemt het ‘HOLLAND’ het ‘GB’ op de tribunes. De Britse supporters zitten vlak achter de Nederlandse en de Britten komen gevaarlijk dichtbij in de derde 500 meter. Op de finish worden de Nederlandse vrouwen nipt ingehaald door de Britten. En fotofinish bewijst: het is zilver voor oranje.
Tekst gaat verder onder de foto.
Chef de mission
“Ik ben echt enorm blij voor deze mannen”, klinkt het uit de mond van Pieter van den Hoogenband, chef de mission van de Nederlandse olympische ploeg. “Ze bleven zo koel, zo rustig terwijl eerst de Italianen en dan de Polen proberen aan te pikken. Twee van deze mannen pakken zelfs voor de tweede keer olympisch goud. Zij kunnen weer anderen inspireren.”
“Het lijkt allemaal makkelijk, maar dat is het niet. Er zit zoveel werk achter. Ze worden nu beloond met een gouden plak. Daar zijn we als Nederland natuurlijk ook heel blij mee. Het is de eerste plak op deze spelen. Wat ze laten zien is fenomenaal. Ik hoop dat het iedereen positieve energie geeft, met name de volgers en de sportliefhebbers. Vanaf nu alle remmen los!”
Familie Paulis
De zusjes Femke en Ilse Paulis stonden met tranen in hun ogen aan het einde van de race van hun zus. “Ohhhh dat was spannend”, zegt Ilse na afloop. “Ze kwamen zo dichtbij. Onvoorstelbaar knap. Echt heel gedurfd dat ze ‘m er gewoon voor legden. Ze hebben echt geracet voor goud. De Britten waren het hele seizoen al beter, dus dit was het maximale wat ze konden doen.”
Opluchting (M4x)
“Het is in zekere zin een opluchting. Ik was heel zenuwachtig, al de hele week eigenlijk. We weten dat we goed in vorm zijn, maar je moet het natuurlijk wel gewoon doen”, zegt dubbelvierroeier Van Lierop na afloop van zijn gouden race als hij onderuitgezakt op een stoel in de persconferentie zit. “Maar als je dan op het podium staat en je ziet die muur van oranjefans op de tribune, dat is echt een schitterende ervaring.”
Het is geen medaille zoals andere roeimedailles, zegt Van Lierop terwijl hij het stuk metaal bekijkt. “Er zit een stukje Eiffeltoren in, dat is leuk. Hij is mooier en groter dan de anderen die ik eerder behaalde. En zwaarder. Nu ik m zo om mijn nek heb hangen en ‘ie tegen mijn buik leunt, merk ik wel dat mijn buikspieren ‘m ook aan de zware kant vinden. Hij weegt er lekker op”, zegt hij lachend.
De mannen worden vanavond gehuldigd in het TeamNL-huis. Van Lierop: “We hebben de kleren voor de medailleceremonie klaargelegd en de rest laten we over ons heenkomen.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Mixed feelings (W4x)
De vrouwen van de dubbelvier komen hongerig aan bij de persconferentie. Stroopwafel? Ja heel graag! “We lagen heel lang op koers voor goed”, vertelt Laila Youssifou. “We zijn blij met zilver, maar het voelt toch ook een beetje alsof we goud hebben verloren. Zilver met een gouden randje. Ik heb er gemengde gevoelens over.” Desondanks lopen de vrouwen rond met een glimlach van oor tot oor. De Britten vertellen over het vertrouwen dat ze hebben in elkaar en in hun eindsprint. “We hebben niet uit de boot gekeken en vertrouwden op ons plan”, aldus Hannah Scott met een gouden medaille om haar nek.
Na afloop van de persconferentie vragen de Nederlandse dames: “mogen we nu naar onze vrienden en familie?” De oranje jasjes verdwijnen snel in de menigte.
