Benthe Boonstra, Tinka Offereins, Hermijntje Drenth en Marloes Oldenburg versloegen de Britten in een zinderende finalerace en zijn nu olympisch kampioen. Dat lukte Nederland nog nooit eerder in die discipline.
Offereins en Drenth vonden de race een stuk minder spannend dan de toeschouwers langs de kant, vertellen ze achteraf. Offereins: “Van tevoren vonden we het wel heel spannend. Gisteravond ook nog. Tijdens de race ben je gewoon bezig met wat je moet doen en wat we hebben afgesproken.”
Vertrouwen
“Ik probeer mezelf, maar ook de rest van de boot, heel veel vertrouwen te geven voor de start”, vertelt Drenth, die in de boot de commando’s doorgeeft. “Tijdens het oproeien focuste ik erop dat we de hele tijd met zijn vieren zijn. Wat er ook gebeurt, we hebben altijd elkaar en weten wat we aan elkaar hebben.”
“Dat sterke, vertrouwde gevoel voelde ik de hele race”, zegt Drenth. Ploeggenoot Offereins vult aan: “Op een gegeven moment voelde ik de Britten dichterbij komen. Heel even flitst er door je hoofd wat er gisteren bij de dubbelvier gebeurde, die streden tegen meiden uit diezelfde equipe en het op een boegballetje verloren. Ik wist ook dat hun vierzonder echt een goed tweede deel heeft, maar ik voelde dat wij dat ook hadden. We voelden het vertrouwen in onszelf en elkaar.”
Op de finish was het verschil tussen goud en zilver een kleine twee tienden in het voordeel van de Nederlandse ploeg. Een fractie meer dan het verschil waarmee de dubbelvier gister net naast de gouden plak greep. In het ‘boegballenklassement’ staat het nu 1-1 tegen de Britten.
Project2020
Zowel Drenth als Offereins zijn begonnen met roeien bij Project2020 van oud-Olympiër Nico Rienks. Zijn filosofie was dat als je grote meiden met een sportachtergrond samen in een boot zet en leert roeien, ze binnen een paar jaar goud op de Olympische Spelen zouden kunnen behalen. Drenth: “Het oorspronkelijke idee was Tokio 2020, maar uiteindelijk werd het vier jaar later.”
Offereins: “Het project is al een tijd gestopt en de meesten roeien niet meer, maar ze zijn elke keer weer zo trots. Het voelt wel alsof deze prestatie ook van hun is. En dat is in zekere zin ook echt zo, want zonder hun waren we niet gaan roeien, hadden we hier niet gestaan.”
Dat de meiden zo met deze olympiërs meeleven, bleek langs de kant van de baan. Rond de 1500 meter stond een grote oranje fanclub waarvan veel fans afkomstig waren uit dat project. “Zij beleven onze olympische droom. Ik vind het fantastisch om hier te staan. Toen we wisten dat zij naar de Spelen mochten hebben we allemaal meteen tickets gekocht om ze te kunnen aanmoedigen”, vertelt een van hen. “Deze prestatie is zo ontzettend knap en dat we hier zijn met zo’n grote groep is vreselijk leuk. En verder is het natuurlijk janken nu ze gewonnen hebben.”
De oud-ploeggenoten vielen elkaar met tranen in de ogen in de armen na de finish van de vierzonder. De rood-wit-blauwe vlaggen die ze op de wangen hadden geschminkt, liepen daardoor helemaal uit, maar het kon ze niks deren. Ze pakten hun spullen en liepen met grote passen – wat verwacht je anders, van zulke lange vrouwen – naar de tribune waar de huldiging even later plaatsvindt.
Gemiste feesten inhalen
Een olympische plak is als een levenswerk, erkent Offereins. “We roeien vooral omdat we het leuk vinden, maar op een gegeven moment loopt het wel een beetje uit de hand. Meer trainen en vaker weg van huis. Dat gaat geleidelijk, waardoor je er steeds een beetje aan kunt wennen, maar zeker dit jaar waren we heel veel weg.” Des te blij waren de vrouwen toen ze hun vrienden en familie op de tribune zagen tijdens de ceremonie.
“Ik heb nu echt heel veel zin om mijn familie en vrienden te zien, met elkaar te eten en daarna naar het TeamNL-huis te gaan. Vanochtend zat ik al stiekem op Instagram te kijken naar die beelden. Van Hermijntje mocht dat eigenlijk niet. Ze zei: straks verliezen we en mogen we er niet heen. Nu alle spanning weg is, voel ik me opgelucht”, aldus Offereins. Ik heb ook echt veel zin in een feestje, zegt het feestbeest. “De afgelopen jaren hebben we best veel feestjes moeten missen. Ik zag Laila van de dubbelvier crowdsurfen en dat wil ik ook wel. Vanavond gaan we alle feestjes tegelijkertijd vieren, het dak gaat eraf!”