Coastal rowing

Dutch Coastal Rowing 3

27 oktober 202026 oktober 2020 Redactie Roei! Coastal rowing

Guus van Wechem schrijft drie afleveringen over Dutch Coastal Rowing en zijn visie op die vorm van roeien.
Lees natuurlijk ook het oktobernummer van Roei! – met heel veel over coastal rowing – waarin Guus ook aan het woord komt.

Deel 3, slot:

Professionele publiciteit

Waardoor is coastal roeien snel zo populair geworden? Omdat de FISA, de KNRB en de commissie Coastal, waar ik ook deel van heb uitgemaakt, veel publiciteit genereert. Roeien is een geweldig veelzijdige sport. Je kan het alleen of in teamverband beoefenen. In de zomer en in de winter bij goed en slecht weer. In wedstrijdverband, bij een toertocht door de prachtige natuur van Nederland, bij een marathon of zomaar elke zaterdag een paar uurtjes met je vrienden het water op. Op zee of op zoet water. Roeien is gezond je gebruikt je hele lichaam en is niet impulsief. Als je goed roeit is er weinig kans op blessures. Roeien komt bovendien altijd positief in de publiciteit. Je kan roeien tot op zeer hoge leeftijd.
Dus goed nieuws voor sponsoren!! Ik ken vele tachtigers die nog elke week roeien. Mede na het aantreden van Feike Tibben als commissaris breedtesport is er veel ten goede veranderd bij de KNRB. Ik heb Feike kort na zijn aantreden gesproken en heb hem mijn visie op de KNRB uitgelegd.

Ik denk dat het goed is als rol- en vastebankroeiers weer onder één dak komen net zoals bijvoorbeeld in het UK het geval is. We hebben gelijke belangen. Het zou mooi zijn als je op een plek alle takken van de roeisport kan vinden en het meest logisch is dat dat de KNRB-website is. Ik denk dat er bij de KNRB op de website voor elke tak van de roeisport een nieuws kolom moet komen met:

Benoem bij elke categorie een beheerder die een oogje in het zeil houdt. Er is elke dag wel wat nieuws te melden zal dat heel wat traffic veroorzaken op de KNRB-site. Dat is ook goed voor onze sponsoren! Verder zou het mooi zijn als de KNRB goede contacten heeft bij de pers zodat alle takken van de roeisport regelmatig in de publiciteit komen. Er is gewoonweg heel veel roeinieuws!

Er staan bijvoorbeeld al weer enkele teams – ook een damesteam – klaar staan om mee te doen aan de Talisker Whisky Ocean Challenge 2020. Dat spreekt heel veel mensen aan. Curieus genoeg zijn het alleen maar teams uit de vastebankroeiwereld.
Maar bijvoorbeeld ook nationale open dagen van de roeisport onder de aandacht brengen. Nu moet elke RV dat op eigen houtje doen.

Bij RV Alphen zijn we de afgelopen jaren heel succesvol gebleken om jeugdleden te werven. Dit jaar kunnen we mede daardoor 50 nieuwe leden inschrijven op een totaal van 300 leden. Ik ben er van overtuigd dat als we de publiciteit professionaliseren en deels centraliseren bij de KNRB we veel meer leden aan ons kunnen binden!

Dutch Coastal Rowing 2

26 oktober 202026 oktober 2020 Redactie Roei! Coastal rowing

Deel 2 van 3:

Vastebankroeiers en publiciteit

We genereerden veel publiciteit, hadden goede contacten met de pers opgebouwd en kwamen merkwaardig snel in contact met sloeproeiers, vastebankroeiers. We spraken met de FSN (Federatie Sloeproeien Nederland) en de DPGA (Dutch Pilot Gig Association). Wat wisten we van sloeproeiers? Nou weinig tot niets. Er zijn 4500 sloeproeiers in Nederland en dat aantal stijgt snel. Ze hebben dezelfde problemen als rolbankroeiers, zoals goede toegang tot het water, permissie om wedstrijden te organiseren. Sloeproeiers weten van wedstrijden een echt feest te maken, daar kunnen wij nog wat van leren. Ze vonden ons cursusmateriaal, zoals de basiscursus, inmiddels uitgebreid met een professionele cursus navigeren toegespitst op roeiers, heel interessant en ze wilden graag met ons de zee op – en dat is vaak gebeurd.

Zo kwamen we ook in contact met Marc Slats die mee wilde doen aan de Talisker Whisky Atlantic Challenge. Even van de Canarische eilanden in wedstrijdverband 5000 kilometer overroeien naar Midden-Amerika. Marc was zeezeiler en moest dus rolbankroeien leren, dat deed hij bij RV Rijnland. Hij pakte de voorbereiding heel professioneel aan. Vele uren skiffen, kracht- en conditietrainingen bij een professionele trainer.
Tijdens de wedstrijd kon je zijn avonturen volgen. Je kon hem via een satelliettelefoon vragen stellen. Ik heb hem ook een paar keer aan de lijn gehad. Iedereen enthousiast, verslagen in de kranten, de kleinste vereniging wist er enthousiast over te berichten. Echter oorverdovende stilte bij de KNRB. Dat verbaasde mij, al rolbankroeiend de oceaan over en dat nog winnend doen ook. Overal free publicity daar haak je toch bij aan… Ik kon de KNRB echter niet overtuigen. En toen ben ik wat minder vriendelijk tegen ze uitgevaren: dat ze alleen oog hadden voor twee kilometer rechtuit varen in een wedstrijdboot op de Olympische Spelen. Terwijl 85% van alle rolbankroeiers juist niet in wedstrijdverband vaart.

Toen zijn bij mij de ogen geopend hoe belangrijk publiciteit is. We kunnen veel meer mensen aan het roeien krijgen!

Wordt vervolgd

Dutch Coastal Rowing 1

25 oktober 202026 oktober 2020 Redactie Roei! Coastal rowing

Deel 1 van 3:

Het begin

We zijn blij dat we als Dutch Coastal Rowing (DCR) ook ons steentje mogen bijdragen aan de publiciteit van het roeien in brede zin en aan het roeien op zee in het bijzonder. Waar staat DCR voor? Wij roeien met yole de mer op groot open water zoals de Zuid-Hollandse en Zeeuwse stromen, en op de Waddenzee, de Noordzee en de Middellandse zee, waar je het wel uit je hoofd laat om met een gewone roeiboot te gaan varen.

Iets over de historie van Dutch Coastal Rowing. Vijftien of twintig jaar geleden – ik roeide toen nog bij de Goudse – heeft de KNRB met vooruitziende blik onder aantrekkelijke voorwaarden yole-de-mers ter beschikking gesteld aan enkele aan groot open water gelegen roeiverenigingen. Dat waren Naarden, Muiden, Nautilus en de Dordtsche, met de boodschap ‘leen ze uit!’.
Daar kregen wij bij de Goudse lucht van en omdat onze leden konden roeien en zeilen en dus konden navigeren werden er trips uitgezet, eerst Naarden-Marken en later Harlingen-Terschelling. We wisten veel leden te enthousiasmeren zodat we verscheidene teams deze trips konden laten maken. Een zeiler zette de route uit en laadde die in een GPS. Je komt met opkomend getij van Terschelling naar het vaste land en als het hoogwater geweest is kan een volgend team de boot overnemen en roeit die met afgaand tij terug naar Terschelling.
Eén team was te laat, vergat de GPS over te nemen en zei ‘Oké, daar ligt Terschelling en in rechte lijn eropaf’. Maar waar eerst water was kwam zand te voorschijn. Uren hebben ze de boot over het zand achter zich aan gesleept, dwars door natuurgebieden, iedereen ongerust achterlatend want een telefoon hadden ze ook niet meegenomen.

Tekst gaat door onder de foto

Toen is de bij ons de knop omgegaan en zeiden we als organisator tegen elkaar: Zo doen we het nooit meer! We leiden onze zoetwatermatrozen eerst goed op, leggen uit wat er anders is op groot open water en pas dan de zee op. De basiscursus werd geboren.
Later, ik roeide inmiddels bij RV Alphen, kwam ik Jaap Maks van Roeireizen tegen die adverteerde met roeitochten op de Waddenzee. Ik belde hem, ‘heb je daar ervaring mee? Nee! Nou ik wel! Laten we samen Harlingen-Vlieland-Harlingen organiseren. Jaap ontketende een mediaoffensief. Er was een ongelofelijk grote belangstelling. Jaap regelde vier extra yole-de-mers van Eurodiffusion, de toenmalige marktleider uit de Provence. Deze grote clinic werd een groot succes.
Dat smaakte naar meer. Het is dan toch wel handig als je eigen boten hebt. We leenden in die tijd bij Jason de Noorderhaaks. Ik belde onze contactman daar en zei ‘Als jullie je boot wegdoen wil ik het als eerste weten!’ Dat kwam goed uit want ze waren hun botenloods aan het vergroten en kwamen geld tekort. De dag daarop haalde ik dol van blijdschap de Noorderhaaks op en betaalde cash, uit eigen zak. BAM!
Later waren er vier man, de Founding Fathers, die het beginkapitaal voor DCR verschaften. Ieder probeerde bij zijn eigen vereniging onderdak te vinden voor de Noorderhaaks, zonder succes. ‘Daar krijgen we bij de ALV de handen echt niet voor op elkaar’ zeiden de besturen, ‘wat moet je met zo’n yole-de-mer?’

Wat nu? We richten onze eigen roeivereniging op! Zo gezegd, zo gedaan, het was april 2016. De naam? Weer uit Jaap z’n koker: Dutch Coastal Rowing. En omdat we geen geld hadden, een lean & mean organisatie: een boot op een trailer en een website, en dat is het. Welke tarieven? Jaap kwam met een lage contributie, 35 euro, en voor het gebruik van de boot 100 euro. Dat bleken allemaal gouden grepen. De veiligheidsuitrusting van boot en bemanning bespraken we met roeiers met zeezeilervaring.
De klusploeg van Alphen knapte de boot en de trailer op en rustten de boot uit. We hielden veel presentaties in het land en de leden stroomden toe, we hadden in no time 130 leden, en dat terwijl we mikten op 80 tot 100. We wilden onze leden namelijk een of twee maal per jaar veilig de zee op laten gaan met die ene boot. De publiciteit werkte, ik stopte met werven.

Wordt vervolgd