De laatste bijdrage van Roei!-verslaggevers Peter Slagter en Linda Baukema.
Voorafgaand aan dit EK onder 23 was er misschien wel de angst dat alle enthousiasme weggeëngineerd was door de Duitse Gründlichkeit. Er was de verplichting om regelmatig je handen te ontsmetten en je moest een mondkapje op. Zonder badge kwam je het terrein niet op en een enkele beveiliger controleerde of je enigszins leek op de foto op je badge. Dit was misschien ook wel het enige wat anders dit roeitoernooi.
Ondanks het feit dat er op het terrein geen publiek mocht zijn, waren er toch veel Nederlanders die met de wedstrijden meefietsten. De Duitse organisatie heeft laten zien dat een internationaal roeitoernooi op deze manier prima te organiseren is. Ploegen en hun coaches leven tijdens een wedstrijdweekend in de bubbel. In de boot, eten en naar het hotel. Publiek, dat nog wel eens wil schreeuwen, is in quarantaine geplaatst. Als je een doorkijkje maakt naar het grote EK mag je er alle vertrouwen in hebben dat dat, als ze een beetje naar de Duitse organisatie hebben gekeken, ook een prima toernooi kan worden.
Voor de zondag waren de verwachtingen hoog gespannen door de vele finaleplekken en halve finales. De oogst viel toch wat tegen. Duitsland, Roemenië, Italië en Frankrijk konden veelvuldig aan het erevlot aanleggen. Het lichte roeien wordt gedomineerd door Italië, Duitsland, Frankrijk en Ierland. Voor het juniorenroeien is dit wel een zorgelijke ontwikkeling: een focus op het lichte roeien is zeker belangrijk omdat een groot deel van de ambitieuze jeugd niet het profiel heeft van een zware roeier of roeister.
Alle finale-uitslagen vind je hier.