Door Kees Verweel | 9 januari 2021
Kees Verweel (1963), actief sloeproeier sinds 1980. Woont met Silke aan de Oosterschelde in Kattendijke (Zeeland). Drie volwassen kinderen. Initiator en beheerder van www.sloeproeien.nl. Bij diverse verenigingen geroeid, eind 2019 medeoprichter van de nieuwe club Sloeproeien Zeeland waar we in de 6-riemer Seelandia roeien. Lees alle bijdragen van Kees Verweel hier.
Wat een prachtige winterdag vandaag. Windstil, alles mooi wit bevroren, een heerlijke dag om te gaan sloeproeien! Was het maar waar. Vorig jaar om deze tijd trainden we 2-3 x per week, en nu moeten we geduldig afwachten tot we weer mogen en kunnen trainen. De Seelandia ligt er vredig bij, onder een prachtig laagje rijp, maar ligt inmiddels alweer bijna 3 maanden op de verkeerde plek… ☹
De laatste weken voelen vreemd. Enerzijds betrokken bij allerlei (sloep)roeizaken via de mail en zoommeetings, en ondertussen geen meter roeien. Het seizoen lijkt ook niet echt op te starten zo. Normaal gesproken ben je als sloeproeier druk met het laatste winteronderhoud om daarna zo snel mogelijk te water te gaan, of train je ’s winters door. En nu weet je dat de sloep nog lang niet te water kan.
Zelfs het gevoel van ongeduld is verdwenen. We wachten rustig af. Wat moet dat straks gaaf zijn, als we eindelijk weer zij aan zij de riemen door het water laten glijden! En wat zal het vreemd zijn om straks (2022?) weer een feestje te vieren in een feesttent met honderden andere roei(st)ers. Maar ondertussen mis ik het roeien gigantisch, en zoeken mijn gedachten naar alternatieven.
Met de kajak die ik tijdens de eerst lockdown heb aangeschaft kan ik in ieder geval het water op, maar peddelen is toch echt niet te vergelijken met de roeislag van een sloep. Een andere mooie solo-oplossing is wellicht een éénpersoons coastal boat! Oké, ook deze slag is echt anders dan een sloeproeislag, maar heeft er meer overeenkomsten mee dan de peddelslag. En met de Oosterschelde naast de deur is dit wellicht een prachtig alternatief! Dilemma’s dus. Ik wik en weeg nog even verder, en ga eens op zoek naar de mogelijkheid om ergens een proefvaart te maken.
Vorige week schreef ik over de Talisker Whisky Atlantic Challenge. Wat een prachtige en spannende strijd is dat! En wat doen ‘wij’ het goed! De twee heren van Row4Cancer finishen zo goed als zeker voor volgend weekend, en de Atlantic Dutchesses blijven knokken voor de zesde plek overall, prachtig! Hun eerste plek in het damesklassement hebben ze heel stevig in handen. De Dutchess of the Sea blijven keurig hun positie halverwege het veld verdedigen. Afgelopen week waren er binnen 24 uur bij 2 boten bizarre incidenten. Zowel bij de Latitude 35 als de Generation Gap boorde een zwaard van een marlijn zo’n 30 cm dwars door de sterke huid van de boot! Bizar!! Wij proberen met de sloep de oesterbanken te mijden, zodat we de antifouling niet beschadigen… ? Je schrikt je toch een slag in de rondte als er ineens een marlijn aanvalt en zich dwars door je boot spiest. In de Latitude 35 kwam het zwaard vlak naast een been van een slapende roeier omhoog. En dan de koelbloedigheid van beide teams. Ze hebben de schade gerepareerd en de roeitocht hervat, wat een helden!
