Guus van Wechem van Dutch Coastal Rowing geeft in twee afleveringen zijn kijk op de ontwikkeling van het roeien. Dit is deel 1.
Vroeger
Als senior roeier met 45 jaar ervaring met de roeisport wil ik een poging wagen eens in de toekomst te kijken. Maar eerst even aandacht voor vroeger. Ik ben een babyboomer en het was toen gebruikelijk jong te trouwen. Ik was 23 en moest trouwen omdat dat de voorwaarde was om een flat te krijgen in Delft en voor een flat hadden we belangstelling. Mijn vrouw werkte in Delft als onderwijzeres en kreeg een huis aangeboden. HTS en militaire dienst net achter de rug (ja dat had je toen) en ik wilde nog naar de universiteit, TH Delft heette dat toen nog. Ik ben een geboren techneut dus ik ging in Delft studeren.
Toen de kinderen al wat groter waren zijn mijn vrouw en ik als dertigers gaan roeien bij DDS. Je ging toen vanzelfsprekend meedoen aan wedstrijden. Arkel Rond was de eerste wedstrijd. Bij onderlinge wedstrijden over 500 meter klom ik, omdat ze een roeier tekort kwamen, voor de de eerste keer in een acht. Wat een sensatie! Ook veel toertochten geroeid. Later bij Amycus alle bekende grote acht-evenementen geroeid: de Head, Heineken Vierkamp etc.
Ik ben geen atleet, ik ben eigenlijk een miezertje, te klein, korte benen, weinig spieren, maar ik ben wel taai en fanatiek en vind roeien een leuke sport. Bij RV Gouda, voor ingewijden Roei en Zeil, Elfsteden geroeid en marathons. Daar kwam ik voor het eerst in contact met coastal, zeker twintig jaar geleden. Bij RV Alphen deed ik alles nog eens dunnetjes over. Dus ik heb naar mijn gevoel toch wel aan alle facetten van de roeisport geproefd.
Nu
Als ik waar ik woon om me heen kijk zie ik alleen tweeverdieners met kleine kinderen die een druk leven leiden. Voor je werk eigenlijk altijd beschikbaar zijn. Kinderen komen er pas als de ouders ruim 30+ zijn en de kinderen moeten naar en van de opvang en naar een of meer sporten. Daar moeten ze heen gebracht worden, en pa en ma gaan ook nog naar de sportschool.
Je ziet het bij RV Alphen, waar de gemiddelde leeftijd almaar stijgt. Gelukkig hebben we met name in de laatste jaren door de tomeloze inzet van een paar leden een grote aanwas van jeugd van de basisschool. Maar de meeste instroom komt van late veertigers als de kinderen tieners zijn. Dus tien jaar later dan vroeger. Dan is er ook wat tijd voor het verenigingsleven. Maar kan men daar nog wel aan meedoen? Ze hebben zoveel omhanden, ze roeien niet alleen maar doen ook nog veel andere dingen: duiken, bodysurfen, kiten.
Ik probeer al een tijd bij RV Alphen bij de werving van leden aandacht te krijgen dat er ook potentiële leden te werven zijn die veel interesse hebben in ons sporthonk met uiteraard roei-ergometers en halters als substituut voor de sportschool. Ergometers met beeldscherm zodat je in Hong Kong rond kan roeien op stampmuziek. We hebben ook de mogelijkheid geschapen voor individuen om in gelegenheidsteam te roeien er zijn nu drie opstapmomenten.
Hoe gaat de roeisport zich ontwikkelen?
Je ziet bij de KNRB dat ze inzien dat je als sporter gelukkig kan zijn in alle facetten van de roeisport. De exclusieve aandacht die het wedstrijdroeien en met name de olympische roeiers krijgen is gelukkig voorbij. De toer-, marathon- en recreatieve roeier krijgen nu ook aandacht en daar komen indoor- en coastal roeiers bij, en wat mij betreft ook de vaste bankroeiers in sloepen en pilot gigs.
Over een week deel 2
