Simon van Dorp houdt zijn bronzen medaille in de hand terwijl ook het lint om zijn nek hangt. “De medaille is loodzwaar. Ik merk dat ik ‘m steeds vasthoud, omdat ‘ie aan mijn nek trekt”, zegt hij lachend. “Het is wel de mooiste medaille die ik ooit heb gewonnen. Hij is heel mooi. Zelfs voor een bronzen.”
Van Dorp wilde goud, maar pakte uiteindelijk het brons. “Met alle respect voor alle anderen: halverwege de race koos ik er heel bewust voor om voor goud te gaan in plaats van een ‘veilige zilveren medaille’. Want die kans om voor goud te gaan krijg je maar eens in de vier jaar. Met deze uitslag kan ik mezelf recht in de spiegel aankijken. Ik ben ervoor gegaan, maar het lukte niet.”
De race van Van Dorp werd vanochtend met een uur uitgesteld: van 10:30 naar 11:30. Zijn concurrent Zalaty, die later het zilver zou pakken voor de neus van Van Dorp, zat vast in het verkeer vanwege een kapotte bus. Die uitstel niet zo veel met de Nederlandse roeier. “Het was natuurlijk gek, maar je kunt er niks aan doen. Ik denk dat het ovor Zalaty het moeilijkst was. Ik ging gewoon terug naar onze equiperuimte, heb daar een muziekje opgezet en gewacht tot ik weer kon opwarmen. Zo kon ik even ontstressen om daarna weer in de flow te komen. Ik voelde me wel heel goed toen ik weer het water op ging.”
Tank leeg
“Met nog tweehonderd of honderdvijftig meter te gaan wist ik dat het niet meer ging lukken”, blikt Van Dorp terug. “Daarvoor merkte ik al dat ik niet meer kon opschakelen en dat goud dus moeilijk ging worden. Mijn snelheid ging steeds verder naar beneden. Ik had denk ik mijn langzaamste snelheid in het laatste kwart van de race. Ik kreeg kramp in mijn onderarmen en had moeite om mijn riemen vast te houden. De coördinatie ging langzaam weg. Op dat moment moet je nog genoeg doen om bij de finish te komen, maar daar pakte Zalaty, de neutrale atleet, me nog. Hij kan ontzettend hard sprinten. Als ik conservatiever race kan ik dat ook. Maar nu was de tank leeg en had ik geen antwoord meer op zijn aanval op het zilver.”
De skiff vind ik de spannendste, maar ook de vetste boot waarin ik geracet heb. Ik zie een uitdaging in het roeien uitvinden. In de skiff leer je ontzettend veel. Het geeft bovendien voldoening als je racet tegen – en soms wint van – de beste roeiers.
