Dagboek in Parijs – De sfeer zit er goed in

Dominique Vrouwenvelder OS Parijs

In het TeamNL huis zijn de olympische spelen afgetrapt op een manier zoals alleen oranjesupporters dat kunnen.

Op het moment dat ik dit – met mijn iPad op schoot – schrijf, pompen twee Q-music dj’s foute, overwegend Nederlandstalige hits door de speakers van het TeamNL huis. Dit ‘thuis voor oranje’ is gevuld met fanatieke oranjesupporters. Zelfs op de eerste avond zijn de tribunes en dansvloer gevuld. Wanneer Rob ‘van links naar rechts’ Kemps binnenkomt, gastheer van het huis, begint de Zenith op haar grondvesten te trillen. Hij kondigt de openingsceremonie aan. De oranjesupporters hebben er in ieder geval flink veel zin in. En ik ook!

Onderweg

Vanochtend vertrok ik vanuit Nijmegen, via Schiphol met de Eurostar naar Parijs. Gelukkig heb ik weinig hinder ondervonden van de grootschalige treinspoorsabotage. Natuurlijk was er wat vertraging, maar het was ook best een relaxte reisdag omdat ik vandaag nog geen verplichtingen had. Met ‘slechts’ 75 minuten vertraging kwamen we aan op Parijs Gare du Nord. De NS zou het niet beter doen. 

Deze wereldreiziger had in één keer de goede metrolijn te pakken. Dat is zoals in de grote stad altijd weer even opletten: “oké lijn A, maar welke kant gaat ‘ie op?” Ongeveer driekwartier later stond ik in het appartement wat ik de komende week thuis noem. Even opfrissen en weer door. In het Palais des Congres kon ik mijn accreditatie ophalen. In een mum van tijd had ik die om m’n nek hangen en kreeg ik een metrokaart in mijn handen gedrukt. 

Verkennen

Daarna was het tijd om te verkennen. Dat bleek geen heel strak plan. De Fransen hebben zo’n 45.000 politieagenten ingeschakeld voor de beveiliging van de olympische spelen. Volgens mij stonden ze allemaal rondom de Eiffeltoren. Op elke hoek van de straat stond een kluitje in donkerblauw geklede mannen die – in acceptabel engels – heel goed konden vertellen dat je niet verder mocht, maar je niet vertellen waar je weg kon uit de beveiligingsfuik. Ze konden ook heel goed boos kijken.

Ik besloot weg te gaan van de Seine en het TeamNL huis – in het noordoosten van Parijs – alvast even te bekijken, daar een hapje te eten en daarna weer huiswaarts te keren. Een goede keuze, want bij het TeamNL huis was ook Roei!-collega Ragnar. We aten samen en liepen daarna naar het thuis voor oranje, waar ik nu dit bericht typ. De openingsceremonie is begonnen, de eerste beelden van vlaggendragers en zwaaiende sporters zijn te zien op het grote scherm. Lady GaGa start haar Moulin Rouge-achtige optreden op de oevers van de Seine. Het applaus vanuit de zaal belooft veel goed voor de rest van de spelen. We zijn begonnen!

Morgen gaan we naar de roeibaan en starten de eerste kwalificaties: alle Nederlandse scullboten!

Reserves vliegen als eersten over de olympische roeibaan in ‘race der reserves’

Dominique Vrouwenvelder Roei!berichten

Waar de olympische spelen voor de meeste roeiers pas op of na zaterdagochtend beginnen, is het voor de reserves mogelijk vrijdagmiddag al afgelopen. Zij starten morgen de ‘race der reserves’; de eerste races over de olympische baan.

De dag voordat het echte vuurwerk begint, racen de reserveroeiers die dat willen tegen elkaar over het Olympische parcours. Zij zijn daarmee de eersten die over de Stade Nautique-roeibaan in Vaires-sur-Marne racen in zijn olympische ‘Parijs2024’ entourage.

Namens Nederland verschijnen Ilse Kolkman en Willemijn Mulder (afgebeeld op de foto) in de dames tweezonder aan de start. Ook de mannen Niki van Sprang en Pieter van Veen racen in de tweezonder. “Natuurlijk niet de race die iemand aan het begin van het jaar in zijn agenda had gezet, maar toch iets om naartoe te werken”, aldus Niki van Sprang op zijn Instagram.

Willemijn Mulder (slag) en Ilse Kolkman (boeg), de reservedames van TeamNL roeien in actie tijdens World Cup II. Foto Susanne Ottenheym

Dubbele gevoelens

Van Sprang greep afgelopen mei net naast een olympische ticket in de tweezonder. Hij is de enige van de reserves die al eens meedeed aan de olympische spelen. Nu is hij toch in Parijs, maar als reserve. “Het is makkelijk om je een infiltrant te voelen, ook al weet ik dat ik me zou kunnen meten met de besten ter wereld. Per slot van rekening heb ik vorig jaar een boot gekwalificeerd en was ik er twee maanden geleden heel dichtbij om dat weer te doen.”

Ook Mulder zit met dubbele gevoelens die ze uit op haar Instagram. “Hoewel het als reserve voelt alsof ik er alleen voor de show ben, kijk ik er naar uit om alle dames te zien racen voor hun olympische medailles.”

Parijs, honderd jaar na dato

Dominique Vrouwenvelder OS Parijs

Olympische spelen terug in Parijs

Precies een decennium geleden vonden de olympische spelen ook plaats in de Parijse hoofdstad, van 4 mei tot en met 27 juli. Destijds was de organisatie van het evenement nog veel minder efficiënt. Dat kwam onder andere omdat het veel meer tijd kostte om sporters en hun materialen van A naar B te verplaatsen. Daardoor duurden de spelen bijna drie maanden. De wedstrijden waren wel verspreid over meerdere weken en zonder de strakke planningen die we vandaag de dag kennen.

Het olympische roeitoernooi was gelukkig een stuk korter; van 13 tot en met 17 juli. Destijds werd er nog geroeid op rivier de Seine, in de buurt van het dorpje Argenteuil, ten noordwesten van Parijs. De disciplines die toen op de wedstrijdkalender stonden waren de skiff, tweezonder, dubbeltwee, twee-met, vierzonder, vier-met en acht, maar enkel voor mannen. Vrouwen mochten pas meedoen aan het olympische roeien vanaf 1976. Nederland behaalde in 1924 één medaille. Er was zilver in de twee-zonder voor het duo Rösingh/Beijnen.

In Parijs 1924 was er overigens voor het eerst een olympisch dorp, hoewel het blijkbaar niet veel voorstelde. Het schijnt dat de atleten werden gehuisd in een soort barakken. Dat jaar was ook de introductie van het olympische motto ‘Citius, Altius, Fortius’ (sneller, hoger, sterker). In het jaar 2021 werd daar nog ‘Communiter’ (samen) aan toegevoegd.

Parijs in 1900

In 1900 werd het sportfestijn ook al gehouden in de Franse hoofdstad. Dat was toen de tweede editie van de moderne olympische spelen, na de aftrap in 1896 in Athene. De Grieken wilden eigenlijk dat de spelen permanent in Griekenland zouden plaatsvinden, maar het IOC – opgericht in juni 1894, vlak na de eerste moderne olympische spelen – besloot toen dat de spelen elke keer in een ander land gehouden zouden worden. Het hele evenement duurde van 14 mei tot en met 28 oktober.

Roeien stond in 1900 voor het eerst op de olympische kalender. Dat jaar was overigens ook de eerste keer dat Nederland meedeed aan de olympische spelen. Er waren meteen drie Nederlandse olympische roeimedailles: brons voor de acht, zilver voor de vier-met en goud voor de twee-met.

De roeiwedstrijden waren destijds lang niet zo gereguleerd als nu. Zo kon het gebeuren het dat het duo Brandt/Klein met een onbekende stuurman hun finale won. Bij de vier-met werden uiteindelijk twee olympische finales geroeid: er werden dat jaar dus aan zes ploegen medailles uitgedeeld voor die discipline.

Extra nummer: Olympische Spelen special

Redactie Roei! OS Parijs, Roei!berichten

Kijk de Spelen goed voorbereid

In aanloop naar de Olympische Spelen in Parijs komt Roei! magazine met een olympische special! In dit extra nummer lees je alles wat je moet weten om het roeien op de Spelen goed te kunnen volgen. Half juli landt het magazine op de mat.

De olympische Roei! is gratis voor abonnees. Je kunt het nummer hier ook los kopen voor €6,50 plus portokosten.

EXTRA NUMMER
Alles over de roeiers van Team NL • Mis niks met handig tijdschema • Hoe kijken ex-Olympiërs terug op hun carrière? • Annemarieke van Rumpt: 2004, 2008 • Dagboek van Martine Veldhuis • Ellen Hogerwerf: 2012, 2016, 2020 • Kok gaat mee en vertelt: wat staat er op het menu van Team NL? • Het mysterie van het gouden stuurtje van 1900 • Greet en Nicolette Hellemans: 1980, 1984 • Alle informatie op een rij over starttijden • Voors en tegens van de roeibaan • Henk-Jan Zwolle: 1988, 1992, 1996 • Het einde van licht roeien: Maaike Head vertelt • De kroon op de carrière van jurylid Arjon Pals • Peter Wiersum: 2008, 2012, 2016 • Nieuw roeipak knipoogt naar het verleden • Parijse roeikunst: Renoir en Monet

Roei! is het onafhankelijke blad voor alle roeiers. Zes keer per jaar 64 pagina’s boordevol portretten, achtergrondverhalen, tips, fotografie, kunst en meer.

Neem voor €35,- per jaar een abonnement. Ga naar het aanmeldingsfomulier en vul het in!

Roei!brief uit Costa Rica

Redactie Roei! Carel Reuser

Demerara Rowing Club, Georgetown, Guyana

Door Carel Reuser

Onlangs was ik, voor werk, niks vakantie, in Guyana. Vroeger heette dat Brits Guyana, maar sinds 1966 hebben ze dat ‘Brits’ geschrapt en is het land zelfstandig. Na verovering door de Westindische Compagnie in 1615 was het tot 1815 zelfs een Nederlandse kolonie. Opvallend zijn de vele Nederlandstalige plaatsnamen die je overal nog tegenkomt. Nooit de moeite genomen daar iets aan te veranderen. Het is het enige land in Zuid-Amerika waar Engels gesproken wordt (Zuid-Amerika begint in het noorden bij Colombia, niet in Mexico).

Die Britse historie zette mij aan het denken, hier moest een roeivereniging zijn, of een overblijfsel. Overal waar die Britten ooit zijn geweest, hebben ze een roeivereniging, een  cricket-, golf-, rugby-, voetbal-, bowl- en whatever-club gehad. Dus eens even gekeken op google earth en zie, helemaal niks wat erop lijkt. Vaak namelijk goed herkenbaar aan typische steigers en een lush country house. En zo groot is Georgetown, de hoofdstad, niet. Daarbuiten is niet veel, het land heeft zo’n 800.000 inwoners, nagenoeg allemaal wonend in en rond de hoofdstad.

Er blijkt wel degelijk een club te zijn geweest: de Demerara Rowing Club (DRC), genoemd naar de rivier die langs Georgetown uitmondt in de Atlantische Oceaan. En uiteraard hadden die een lush countryhouse als clubhuis met een lofty kantine met bediening. En er is een foto van.
Het clubhuis annex botenhuis staat in Stabroek, achter La Penitence Police Station (let op dat hier Nederlandse en Franse naamgeving probleemloos door elkaar loopt). Althans daar stond het.


Een onderzoek ter plekke wijst uit dat er helemaal niets meer van het huis over is, er staat een soort cementfabriek, en er is een afmeerkade. Het slootje waar het botenhuis aan lag, is er nog wel. Fotograferen is nadrukkelijk verboden vanwege de aanwezigheid van het politiebureau en het feit dat het ook een havengebied is. Je moet precies vandaag de dag oppassen met fotograferen, het land verkeert in een soort staat van oorlog met buurman Venezuela die maar liefst 2/3 van het gehele land, het hele gebied ten westen van de rivier, opeist. Maduro van Venezuela deed veel boude uitspraken en het volk stond achter hem, houzee! Sinds dat het Verenigd Koninkrijk een fregat of vergelijkbaar op de rede van Georgetown heeft gepositioneerd is het stil in Caracas. Ongetwijfeld herinnert men zich daar het Falklandsavontuur van de Argentijnen in 1982, de Britten zijn knokkers, en ook al is Guyana zelfstandig, Londen laat zo’n knokpartij niet aan zich voorbijgaan.
Terug naar de roeiclub, die is er dus niet meer, helemaal niks meer van over. De pier waar het aan lag, is er nog wel, die is momenteel in reparatie. Ik was al gauw verdacht toen ik daar rondliep met mijn cameraatje. Het was ook al laat en nagenoeg donker en dan is een ‘gringo’ op straat sowieso verdacht.

De club is opgericht rond 1906 of misschien zelfs eerder en vermoedelijk een stille dood gestorven rond 1970. Op zaterdag 25 juli 1908 zijn er wedstrijden georganiseerd op de vlot stromende Demerara rivier. Daarbij kon in de vier met stuurman een zilveren schild, de Sir C. Lees cup gewonnen worden, zie afbeelding. Die werd gewonnen door de heren: Wallcot (st), Simpson (slag), Bentham, Dalgliesh en Sadler (boeg), nogmaals hulde!

In memoriam: journalist Leo van de Ruit

Redactie Roei! Roei!nieuws

Door Ragnar Niemeijer

Van de Ruit was meer dan 50 jaar actief in de sportjournalistiek. Hij begon in 1964 bij Dagblad De Limburger, en stapte later over naar persbureau ANP. Daarvoor reisde hij de hele wereld over. Hij was 22 keer aanwezig bij de WK Roeien, en volgde 6 keer de Olympische Spelen, 4 keer The Boat Race en tal van andere grote sportevenementen. Na zijn vertrek bij het ANP in 2006 schreef hij freelance voor onder andere het blad Roeien en interviewde hij voor Roei.tv.
Als sportjournalist Leo van de Ruit zelf in beweging kwam, was dat de laatste jaren vooral op de golfbaan, maar zijn liefde voor de roeisport was minstens zo groot. Van de Ruit overleed enkele dagen geleden onverwacht thuis in Alphen aan den Rijn. Hij was decennialang goed bevriend met Olympisch kampioen Jan Wienese, over wie hij het boek ‘Olympisch vuur der ijdelheid’ schreef. Over de Holland Acht van 1996 publiceerde hij ‘De pijn van water’. In 2007 ontving Van de Ruit de Dik Willebrand-persprijs van de KNRB.
Van de Ruit, een echte levensgenieter, was eigenlijk al gestopt met schrijven, totdat hij het unieke talent Karolien Florijn herkende en vorig jaar haar biografie schreef. Met Van de Ruit verliest de (roei-)sport een journalist die de tijd nam voor zijn stukken en oprecht geïnteresseerd was in de mensen over wie hij schreef. Bovenal was hij een aimabele persoonlijkheid. Leo van de Ruit werd 77 jaar.

Leo van de Ruit op de Bosbaan, 2 oktober 2013 | Foto Merijn Soeters

Nieuw in de Roei!reeks: Roeiend van Rhône naar Rijn

Redactie Roei! Roei!berichten

Josien Kapma (1972) verlangde naar zwervend varen met een klein bootje, en vond precies de boot die daarbij past, de LiteboatXP, een moderne roei-zeilboot. Ze doet zichzelf voor haar vijftigste die boot en een sabbatical kado. Met haar anker in een boodschappentas stapt ze in de trein naar Zuid-Frankrijk, om dat bootje, Dory, op te halen. Via binnenwateren en meer dan 200 sluizen roeit en zeilt ze ruim 1200 kilometer terug naar Nederland. De reis markeert een overgang in haar leven; van blond naar grijs, van zorg voor kinderen naar zorg om ouders, van kansen pakken naar kansen doorgeven, van streven naar beleven.

Lees haar verhaal in dit boek vol foto’s, 172 pagina’s. Het boek verschijnt in mei in kleine oplage.

Verzeker je van een exemplaar: bestel het nu al via de Roei!winkel.

Northwave hoofdsponsor NK Roeien

Redactie Roei! Roei!nieuws

Vanaf 2025 organiseren de KNRB en de Hollandia Wedstrijdorganisatie de Northwave NK Roeien. Northwave zal hoofdsponsor zijn van het evenement en TeamNL Roeien zal aan de start verschijnen.

De eerste editie van het “Northwave NK Roeien” wordt op 29 en 30 maart 2025 georganiseerd. Het evenement ambieert volgens het persbericht “de mooiste nationale roeiwedstrijden van Nederland op het hoogste niveau te brengen, waar de TeamNL equipe zichtbaar wordt voor een breed nationaal publiek en de TeamNL roeiers een groter podium krijgen; een NK waar de beste roeiers van het land Nederlands Kampioen worden en bovendien met een titel die gaat tellen.”

Steven Dondorp, CEO Northwave: “Het Northwave NK Roeien gaat Nederlanders en roeiend Nederland de kans bieden om op een jaarlijkse nationale wedstrijd de Nederlandse toproeiers structureel in actie te zien tijdens een race, hen te bewonderen en geïnspireerd te raken. In het echt, in plaats van thuis op de buis tijdens een World Cup. Een event om jaarlijks naar uit te kijken en te bezoeken als roeiliefhebber.”

Over de locatie, wedstrijdopzet en kwalificatiemomenten van het “Northwave NK Roeien – editie 2025” wordt op een later moment meer bekendgemaakt.

In november werd al bekend dat cybersecuritybedrijf Northwave vijf jaar lang ‘domeinsponsor’ wordt van de KNRB. Dondorp was zelf wedstrijdroeier bij Asopos in Leiden. Nu is hij eigenaar en CEO van Northwave. Zijn marketingafdeling voert alle sponsoractiviteiten van het bedrijf uit, waaronder de Formule 1, maar die van het roeien doet hij zelf vanuit zijn corner office in Utrecht. Lees zijn verhaal in Roei! nummer 60.

Vijftien jaar ‘Hear the boat sing’

Redactie Roei! Roei!nieuws

Op 12 maart 2009 startte de negen jaar eerder naar de VS verhuisde Zweed Göran Buckhorn het blog heartheboatsing.com. Zijn plan was to cover all aspects of the rich history of rowing, as a sport, culture phenomena, a life style, and a necessary element to keep your wit and stay sane. Buckhorn was in 1990 mede-oprichter van Svensk Rodd, zeg maar het Roei! van Zweden, een blad dat in 2014 stopte, precies op het moment dat Roei! startte.
Aan het eind van 2009 voegde de Engelsman Tim Koch zich bij Buckhorn.
Samen met wat minder regelmatige bijdragen van enkele andere roei-fanatici hebben Buckhorn en Koch het gepresteerd om bijna iedere dag een kort of langer stuk te produceren, tot nu toe in totaal 4.706 afleveringen. Vaak met een historische inslag, vaak over het nu, en vaak over the boat race. Met de nodige humor, soms diepgravend, soms meer aan de oppervlakte.

Hoe dan ook, het is een felicitatie waard, en, meer nog, zorg dat je op de verzendlijst komt, scroll daarvoor een ontzettend eind omlaag in de rechterkolom van heartheboatsing.com.

The making of

Redactie Roei! Roei!nieuws

Er is al een poosje een campagne aan de gang om de film onder de aandacht te brengen: The boys in the boat, naar het boek dat we in het allereerste nummer van Roei!, april 2014, bespraken. De film draait nog steeds niet in Nederland, maar via youtube is wel the making of te zien.

In Roei! 60 recenseerde redacteur Merijn Soeters de film al, nadat hij die in de Verenigde Staten gezien had. Hij kwalificeerde de film als een must-see voor elke roeiliefhebber. Daarbij lieten we de trailer van de film en een korte historische documentaire al zien.

Roei!kunst-auteur Kees van Bueren vaart 25e keer de Skiffhead

Redactie Roei! Roei!berichten

Op zondag 24 maart roeit Kees van Bueren voor de 25e achtereenvolgende keer de Skiffhead. Hij nodigt alle lezers van Roei! uit om met hem mee te fietsen. De start is om 12.30 uur in Ouderkerk aan de Amstel.
Supporters zijn welkom om dat te vieren met een drankje en/of een broodje kroket, vanaf een uur of twee bij roeivereniging RIC, Korte Oudekerkerdijk 32, Amsterdam.

Kees van Bueren schrijft al jaren in ieder nummer van Roei! over onze sport in de kunst. Enkele jaren geleden hebben we een bundeling van de eerste jaren uitgegeven. Die bundeling is uitverkocht, maar wil je zijn bijdragen lezen, neem dan een abonnement op Roei!.