Category: Digitale bijlagen

Kemal Rijken: de leader

pagina 25 Expositie The art of rowing

Op 25 maart is bij de Baarnse Watersportvereniging de Eem de expositie The art of rowing geopend. Er hangen replica’s van een selectie uit de kunstwerken die Kees van Bueren
tot dusverre in Roei! heeft behandeld. De expositie is onderdeel van de viering van het honderdjarig bestaan van de vereniging. Hieronder een filmversie van de expositie.

pagina 56 | Ángel Fournier

De bronzen race van Ángel Fournier tijdens de WK van 2014 op de Bosbaan.

pagina 42 | Roeierspols

De miraculeuze genezing van de roeierspols bij een motorcoureur dankzij een gepulste infrarood laser. Daarover gaat dit artikel.

pagina 47 | Balanceren op de ergometer

pagina 51 | De oceaanroeiers

Het volledige overzicht van oceaanoverstekers, vanaf Mark Slats in 2017, vind je hier.

pagina 54 | RV Breda met 25 roeiers naar de Vogalonga

• Het Vogalonga-draaiboek van RV Breda is voor alle roeiverenigingen beschikbaar.
• En ook is het draaiboek beschikbaar voor de ‘Traverseé de Paris’, het jaarlijkse evenement in Parijs.
• De aanpassingen over de riggers (t.b.v. 5 C-vieren) tegen opspattende golven zijn te huur. Hiervoor kan je contact opnemen met Wouter van Hengel via toer@rvbreda.nl.

Vooraf

Eind 2021 werd het idee geboren, de Toercommissie kreeg toestemming van het bestuur van onze roeivereniging om vijf gestuurde vieren op boottransport naar Venetië te zetten en daar de beroemde Vogalonga van 32 km mee te varen. De Vogalonga is een protest tegen al het grote gemotoriseerde waterverkeer dat schade levert aan het leven in de lagune en aan alle gebouwen die op palen in het water staan. Zo staat b.v. de kerk Santa Maria della Salute op meer dan een miljoen eikenhouten palen en de pijlers van de Rialtobrug elk op 6000 palen.

Ooit is deze tocht met een paar boten begonnen, nu is het een fameuze wereldtocht, met dit jaar meer dan 7000 deelnemers in 1797 boten uit 30 landen. Een sterke deelname van Fransen (1325) en Duitsers (1231), 685 Hongaren, 45 Amerikanen, 35 uit de Arabische Emiraten, 6 Kenianen, 2 Mexicanen, 3 Oekraïners, 1 roeier uit Frans-Guyana en 1 Marokkaan. Natuurlijk ook veel Nederlanders, maar dat aantal wordt niet genoemd.

Vanuit de Toercommissie werd het V.O.C. (Vogalonga Organisatie Comité) opgericht, waarin Jan Huinen, Wouter van Hengel, Marga ten Wolde en Eleanor van Andel verder planden + regelden. Onze voorbereidingen gingen van de kladjes met aantekeningen naar een draaiboek, dat door Wouter van Hengel schematisch en kleurrijk werd opgesteld met juridisch advies van Jan Huinen. Een begroting voor de aanpassingen van de boten, het botenvervoer en de kosten voor ‘t inschrijven van de deelnemers, werd gemaakt.

Het was geen makkelijke tijd om deze tocht te organiseren door onzekerheid over het verloop van de corona hier en verder in Europa. Wat zijn dan de mogelijkheden van reizen, van het boeken van een verblijf e.d.? Besloten werd dat elke deelnemer zijn/haar eigen reis en verblijf zou regelen. En paar roeiers boekten een lang weekend, anderen een week of zelfs hun hoofdvakantie. De materialen voor de aanpassingen van de boten werden ondertussen duurder of sommige maten waren zelfs niet meer verkrijgbaar. In onze planning waren 4 momenten ingebouwd van go/no go, de inval in de Oekraïne was er één van.  We hebben uiteindelijk alle die momenten met een ja kunnen passeren.

Met hulp van velen werd er gezaagd, geverfd, gepast, gemeten en getest. De krant werd gebeld, een journalist en fotograaf bezochten de rv, kregen veel info en maakten foto’s. Hierop verscheen in BN De Stem een paginagrote rapportage van onze grote onderneming.

Toen de aanpassingen klaar waren en de definitieve bootindeling, hebben we drie flinke trainingstochten gevaren. Na de derde training werd iedereen terug op het vlot ontvangen met vrolijke luide Italiaanse muziek. Even later zaten we aan één lange tafel aan de Venetiaanse Pasta in het ‘Palazzo di Canottieri’. Het werd een gezellige avond waarbij we allen in gespannen afwachting waren van wat er ons verder in Italië te wachten zou staan.

Op woensdag 1 juni is ‘Operatie blauwe zeil’ op het plein voor de botenloods, waarop alle benodigdheden (in vijfvoud) keurig worden gemerkt voordat ze in de botenwagen gaan.

Donderdag 2 juni, Vogalongadag

Een botenwagen met een lading kleurige boten ( rood, wit en blauw) vertrekt naar de aflaadplaats op het Lido in Venetië, waar hij vrijdag aankomt. Zaterdagmorgen negen uur (laag water): alle roeiers zijn op het Lido om de boten af te laden en op te riggeren. Plots staat een aantal roeiers in het lage brakke water op de helling om elke boot stabiel te houden bij het instappen. Rond koffietijd vertrekken we in konvooi naar Sant Elena, met voor boeg en stuur een veiligheidshesje, want vandaag is het scheepvaartverkeer niet stilgelegd. Met de enorme golfslag proberen we bij de helling te komen die begroeid is met schelpen en algen. Waterschoenen aan, broek opstropen, uittappen en ‘tillen gelijk nú. De boten op het gras onder de bomen, de losse spullen gaan mee naar de appartementen.

Zondag 7.30 uur bij de boten. De boegroeiers  krijgen de eerder opgehaalde rugnummers en een herinneringsshirt. Dan in de file voor de tewaterlating en oproeien naar de start. Velen die na ons komen proberen voor te dringen met hun boten.

Om 9 uur ’t startschot van het kanon, gejuich! Dan komt de massa in beweging: grote gondels, kano’s sloepen, yole-de-mers, peddelboten, roeiboten, een paar suppers en zelfs twee waterfietsen. We horen de trommels van de peddelboten, het plonzen van onze eigen riemen en die van boten vlakbij en natuurlijk onze vreugdekreten “Oh wat mooi” en “Dit is te gek”, wat een belevenis dat we dit kunnen meemaken!

Wij zijn in clubtenue, in sommige andere boten is men voor de gelegenheid in een ludiek kleurtje. Het weer is prachtig. Wij gaan boten voorbij en boten gaan ons voorbij, er valt heel wat te kijken onderweg. Een gepavoiseerde sloep met een aantal jongelui die iets anders dronken dan water en uit hun radio luid Italiaanse muziek lieten klinken, kwam niet echt vooruit. We passeren Murano en gaan bij Burano bovenlangs weer terug. We zwaaien naar andere Nederlanders. De waterpolitie, in kleine snelle boten, houdt alles onderweg in de gaten. Bij een kleivlakte met wat begroeiing van zeekraal en lamsoor moesten we even stoppen en stapten we soppend met de waterschoenen in de prut. Zagen we nou het goed? Stond er iemand ergens in de ondiepe lagune gewoon in het brakke water naast de boot? Zo te zien 40 centimeter diep?  

Er was een zacht windje op de terugweg.  De opstopping bij de ingang van het ‘Canale di Cannaregio’ zagen we al van verre. Dit punt is een trechter. De waterpolitie probeerde de chaos te regelen. Maar ja, men wilde toch met tien boten dik door het smalle kanaal en het daaropvolgende bruggat. Waterpolitie in duikerspak en grote brillen op regelde in het water de doorgang. Drijvend gaat de massa boten, boord aan boord, langzaam verder. Duwen, trekken en schreeuwen, in het Italiaans, Duits etc. Het was één groot theater.  

Waar dit kanaal overgaat in het Grand Canal gaan we bakboord uit en kunnen we weer gewoon roeien. De inwoners en toeristen zingen, roepen, zwaaien en klappen vanaf de kanten en bruggen. In de tussentijd rent een echtgenoot op topsnelheid van de ene naar de andere kant van het eiland om zijn vrouw in de C4 te spotten en worden we door andere clubleden op de kade aangemoedigd voor het laatste stuk. Nu varen we ‘ns niet in de vaporetto, maar zelf langs de mooie paleizen, gebouwen en de hotels met terrassen vol bloemen. “Dag restaurantje Gam Gam waar we gisteren waren”.

Vlak voor de Rialtobrug maakte ook de organisatie van de Vogalonga foto’s. Bij de finish worden onze namen met een Italiaans accent afgeroepen, leuk, en ontvangen we een ‘gouden’ medaille. Even verderop wordt een tros bananen in de boot geworpen. Hiervan krijgen we wat energie om verder te roeien naar het verzamelpunt, om daarna weer in konvooi terug te varen naar de botenwagen op het Lido.

Voorbij 

Jammer, deze grandioze belevenis is voorbij. Hoewel, de botsende en klotsende hoge golven op de lagune brengen nog een extra 5 km sensatie en ook wat water in de boot, maar om te pompen was er net niet genoeg water tussen de spanten. Bij de helling op het Lido stonden onze stoere hulpen in het zoute water om de roeiers in balans te laten uitstappen.

Operatie ‘blauwe zeil’ verliep nu in omgekeerde volgorde. Aan het eind van de middag was alles weer opgeladen voor de terugreis. In groepjes vertrokken we om ergens te gaan eten. De KLM wijzigde ineens wat vertrektijden. Hierop besloot een roeier om met de botenwagen mee terug te rijden. Anderen moesten ’s nachts een watertaxi bellen om op tijd (04.00 uur) op het vliegveld te komen, maar die dure taxi zat wel heel mooi in de lak.

Een grote verrassing is toch wel het enthousiasme waarmee vele roeiers op woensdag 8 juni op de vereniging de boten hebben afgeladen, opgeriggerd en gesopt. Chapeau!!

Als admiraal van deze enerverende roeitocht ben ik blij dat niemand een blessure heeft opgelopen, dat er geen schade is gevaren (nou, een heel kleintje dan) en dat iedereen weer veilig thuis is. De onderlinge vriendschappelijke sfeer en hulpvaardigheid tijdens deze dagen was geweldig!
Nu is het echt voorbij, ik leg mijn taak neer. Dank aan alle fotografen die met hun foto’s dit verhaal hebben vereeuwigd.

Salute,
Eleanor van Andel
secretaris toercommissie van Roeivereniging Breda

pagina 54 | Voetenbordfrustratie

Dat is de kop boven een verhaal van Florrie van der Kamp in het clubblad De Landtong van Willem III. Het gaat over het gedoe bij het afstellen van het voetenbord, dat dat nou nooit eens lekker soepel gaat. Florrie stelde voor aan dit herkenbare probleem aandacht te besteden.
“Als je bedenkt dat we in een wereld leven die aan elkaar hangt van de technische hoogstandjes, dan is het toch wonderlijk dat daar niet iets beters voor kan worden bedacht” schreef ze. En zo is het. In ons eerste nummer – april 2014 – schreven we al een net zo kritisch verhaal over hetzelfde probleem. Kennelijk is het zo simpel niet, anders was er al lang een botenbouwer of andere techneut met de oplossing gekomen.

pagina 58 | Bij Winslow Homer: visserij met een dory

pagina 43 Dronetest

pagina 54 | Rond pleyten en galjoten

Hieronder alle afbeeldingen en de details.

pagina 5 | Column door Petra Sauter – De Munck en pagina 59 | Kort Roei!nieuws
De laatste lichting, een documentaire van Merijn Soeters

Dankzij de documentaire ‘De laatste lichting’ was ik even terug in mijn eigen studententijd, de blauwe maandag dat ik zelf heb geroeid. Geweldig vond ik het om in deze docu ook de mentale aspecten van deze strijd op het water terug te zien. Tegelijkertijd deed het me ook stilstaan bij hoeveel er eigenlijk op dit vlak nog te bereiken valt in het roeien.

pagina 44 | New Wave vest: inklimmen ja of nee?

pagina 50 | De Oude IJssel: vaarkaart

Met dank aan Waterschap Rijn en IJssel

pagina 60 | Roei!kunst | Roeiend het gedicht uit

Roei! 45 pagina 34-39

Tom van der Lelij, kamprechter in Tokyo

Je vindt hier al zijn bijdragen, en dit is de eerste.

Roei! 45 pagina 40-43

Het raadsel van de geknikte riem

Het volledige artikel van Ernst Jan Grift en collega’s vind je via deze link.

Roei! 44 pagina 20-27

Olympische Roei!gids

In de nummers 35 tot en met 44 van Roei! hebben we roeiers uit net nationale roeiteam geïnterviewd. Die interviews hebben we gebundeld.
We hebben de ploegensamenstellingen toegevoegd. En het tijdschema van het roeitoernooi, dat van 23 tot en met 30 juli gehouden wordt.

Dat allemaal is nu als Olympische Roei!gids te lezen en te downloaden. Gratis, van het blad voor alle roeiers. Je vindt hem hier.

Roei! 44 pagina 36-39

Het fotoboek van Ernst de Jonge

In de nalatenschap van Jan Maurits de Jonge, die in 2017 overleed en mede-oprichter was van Roei!, kreeg Het Roeimuseum inzage in het olympische fotoboek uit 1936 van Ernst de Jonge.
Ernst was een oom van Jan Maurits. Namens Njord nam hij dat jaar in Berlijn deel aan de Olympische Spelen in de twee-met-stuurman.
De Jonge overleefde als geheim agent de oorlog niet en werd later bekend door het boek Soldaat van Oranje.
In dit nummer van Roei! staat het verhaal van Ernst en zijn ploeggenoten in Berlijn. Het hele fotoboek is te zien in Het Roeimuseum.

Roei! 43 pagina 12-14

Het Galjoen:
Maarten van Rossem vertelt over Nijenrode

Roei! 43 pagina 36-41

De Maas steekt Het Kanaal over
Bekijk de filmbeelden van de tocht in Het Roeimuseum

Tafereel eener ontvluchting
van drie Scheeveningsche vissers
met een bootje uit Engeland nar Holland
in januari 1781

Spetterend gedicht door Cornelis Gébel

Roei! 42 pagina 4

Vooruitkomen op de ergo

Het artikel van John McAvoy lees je hier.

Roei! 42 pagina 6-11

Beroepsvaart en roeiers

De Roeiwaterenkaart Nederland vind je hier.

Oud maar het bekijken waard: instructief filmpje over binnenschippers en roeiers

Praktijkervaring van binnenschipper Marco Thijssen

Roei! 42 pagina 34-37

Eindhovense indoorkampioenen

De presentatie van Martin Luirink over zijn wijze van trainen. Met muisklik of muiswiel ga je naar de volgende pagina.

0001

0002

0003

0004

0005

0006

0007

0008

0009

0010

0011

0012

0013

0014

0015

0016

0017

0018

0019

0020

0021

0022

0023

0024

0025

0026

0027

0028

0029

0030

0031

0032

0033

0034

0035

0036

0037

0038

0039

0040

0041

Roei! 42 pagina 44-47

Schouder-, arm- en polsklachten

De oefening die niet in woorden te vatten is, zie je hier: