Het coachcongres van World Rowing, de nieuwe naam van wereldroeibond FISA, krijgt dit jaar een virtuele editie. Van vrijdag 27 november tot en met zondag 6 december zijn er dagelijks enkele presentaties en webinars te volgen over onderwerpen rond het internationale roeien. Er zijn onder meer sessies over training, coaching, pararoeien en beach sprints. Er zijn enkele live sessies maar de meeste zijn opgenomen en komen op de geplande dag online.
Na aanmelding en betaling krijg je dagelijks de links naar de presentaties en live sessies per e-mail. Hoeveel je er nu precies voor moet betalen is niet geheel duidelijk, op de website staat 25 Zwitserse frank, de flyer noemt een bedrag van 25 euro en de inschrijfpagina 25 dollar.
In september verscheen de Roei!-special 5 jaar Roei!kunst. Dat is niet onopgemerkt gebleven. We hebben al veel extra exemplaren verzonden, de voorraad begint op te raken. Voor RTV Baarn vertelt Kees al roeiend over zijn fascinatie voor het roeien in de kunst.
Roei! testte de opblaasbare roeiboot van RowonAir bij Strand Horst. Bij ons weten is het de enige roeiboot die je in twee forse tassen kunt meenemen. Hoe vaart dat? Een bewegend voorproefje. En lees het in het oktobernummer van Roei!.
Op vrijdag 4 september lagen in het water van de Zuider Stadsgracht in Leeuwarden zes roeiers van WSV Woudrichem in een St Ayles skiff klaar om te starten met hun Elfstedentocht. Vlak voor het middaguur lieten zij hun vier riemen in het water zakken voor de eerste slagen van een tocht die 33 uur later op dezelfde plek zou eindigen. Het thuisfront volgde de tocht online en stuurde veel hartverwarmende support-appjes.
Het initiatief voor deze monsteruitdaging kwam van Martin Bakker (62) en kreeg concreet gestalte na de Skiffieworlds in 2019. Zijn team, Martins Dream Team, was na het vele trainen voor de 2 km WK-races toe aan een nieuwe uitdaging. “Omdat het team al ervaring had met langere tochten zoals Great River Race in Londen en Harlingen-Terschelling-Harlingen was de keuze voor de Elfstedentocht snel gemaakt” aldus Bakker. “Een oer-Hollandse uitdaging die nog niet eerder in een St Ayles skiff is aangegaan, daar werden de jongens wel enthousiast van!”
We maakten plannen en verlengden de trainingen om de tocht eind april te kunnen roeien. Toen kwam Covid-19 en moesten de ambities de ijskast in. Na versoepeling van de maatregelen in juni roeiden we weer in aangepaste vorm en enkele weken later in de vertrouwde samenstelling. Om de tocht nog in 2020 te kunnen roeien, roeiden we een lange trainingstocht: 125 km in 16 uur. Toen vond het team het verantwoord om op 4 september het plan uit te voeren op Friese wateren.
Na acht maanden intensieve voorbereiding roeide het team van Bakker – Erik Kieboom (51), Max Berends (51), Emiel Versluis (50), Olivier Rijbroek (44) en Alfred Vos (47) – onder prima omstandigheden van Leeuwarden naar Dokkum voor het eerste virtuele stempeltje. Met zuidwest 3 à 4 achter, gingen de eerste kilometers voorspoedig en ook met tegenwind op de route terug naar Leeuwarden was er geen vuiltje aan de lucht. Na een pittig stukje op het Van Harinxmakanaal was het tussen de rietkragen richting Sneek weer rustig op het water tot Woudsend, waar twee begeleiders met een nieuwe voorraad eten en drinken stonden te wachten. Voorzien van een nieuwe laag crème op de gevoelige delen was de volgende horde een klotsend Slotermeer. Een fikse zijwind maakte er een spectaculaire overtocht van richting Sloten.
Een St Ayles skiff is met riemen 7,80 meter breed. Reden om de smalle vaarten voor en na Balk links te laten liggen en andermaal het Slotermeer over te steken terug naar Woudsend en linksaf te gaan het Heegermeer op. Een dik wolkendek maakte het de maan onmogelijk de roeiers wat bij te schijnen op weg naar Stavoren. Regen, west 4 op de kop en de duisternis maakten dit deel van de tocht het zwaarst. Eenmaal in Stavoren gaf het licht van een nieuwe dag weer hoop en was het weer wat ontspannender roeien met de wind in de rug richting Hindeloopen. De stralende ochtendzon verwarmde de botten. Dankzij de bevoorraders was er koffie in Hindeloopen. Daarna was het peddelen in de smalle vaart over een afstand van ongeveer vier kilometer, een oncomfortabele maar welkome afleiding na bijna 24 uur roeien met de houten riemen.
Omdat we op de meren richting Stavoren behoorlijk wat tijd verloren hadden, voerden we de snelheid richting Workum en Bolsward op om nog voor donker te kunnen finishen. In Bolsward stonden supporters uit Woudrichem ons naar de volgende stad te juichen. Dat was nodig want ook richting Harlingen was er veel tegenwind. In de wetenschap dat de wind het resterende deel van de tocht gunstiger zou zijn, trokken we na Harlingen de boot opnieuw het Van Harinxmakanaal op. Dit keer met wind mee, Franeker kwam al snel in zicht, er was nu nog één stad te gaan: Leeuwarden. In de ondergaande zon roeiden we nog eenmaal naar het noorden en zakten via Berlikum weer af richting finish. De geur van ‘de stal’ zorgde voor een opleving. Op de grens tussen licht en donker bereikten we om klokslag 21.00 uur na 215 kilometer roeien de finish in Leeuwarden. Een klein welkomstcomité stond klaar om de heren van Martins Dream Team met een applaus, bloemen, medailles en een fles single malt te feliciteren met hun epische prestatie.
Dankzij een goede voorbereiding waren er weinig fysieke ongemakken en denkt Martins Dream Team al na over een volgende uitdaging.
Roei!-verslaggevers Peter Slagter en Linda Baukema houden je met foto’s en korte sfeerverhalen op de hoogte.
Ruim een jaar na het laatste WK U23 is er weer een internationaal toernooi. De wereldkampioenschappen worden dit jaar niet gehouden dus moeten we het doen met de Europese. Er is een groot deelnemersveld met vertegenwoordiging uit 32 landen. Vandaag waren op de wat druilerige Wedaubaan bij Duisburg de laatste trainingen en was er de loting. Op voorhand is weinig te zeggen over de kansen van de ploegen. Internationaal heeft geen ploeg de kans gehad om zich te laten zien en moest om nog wat informatie over de tegenstand te verzamelen flink gegoogeld worden. We mogen een leuk toernooi verwachten omdat er flink wat verrassingen in de lucht hangen. De roeiers leven in ieder geval tot de start van morgen in een bubbel, wachtend tot ze los kunnen.
Frans van der Steen woont en roeit in de Weerribben. Om te genieten van de stilte stapt hij ’s ochtends vroeg in zijn skiff. Zoals onlangs, 7 uur, toevallig liep Sara Muis daar, fotograaf, zij maakte deze foto’s.
Hélène Fobler, bestuurssecretaris van de KNRB en lid van De Maas, schrijft in het augustusnummer van Roei!, dat binnenkort verschijnt, de column.
Zij liep in lockdowntijd elke dag een rondje. Vanaf 17 maart maakte ze elke dag vanaf ongeveer dezelfde plek een foto van de Rotte, van vlakbij de roeiloods van De Maas.
In dit filmpje zie je de planten en bomen groen worden en groeien. Er vliegt een reiger op, er komt een kanoër langs, verder is het stil.
Op het eind, eindelijk, na de aftiteling, roeit Hélène met haar ploeg voorbij.
De eerste boot die volgend jaar op jacht gaat naar olympisch eremetaal in Tokyo is woensdag bekend geworden. De opstelling waarmee vorig jaar WK-zilver werd veroverd in de vierzonder blijft voorlopig gehandhaafd door bondscoach Josy Verdonkschot. Dat betekent dat tweevoudig olympisch medaillewinnares Carline Bouw geen plek heeft weten te bemachtigen in de prioriteitsboot aan de boordkant.
Op de Bosbaan werden de laatste weken diverse selectieraces gehouden in alle bootklassen. De vierzonder is de eerste van de vier boten die bekend is gemaakt. Veronique Meester, Ymkje Clevering, Karolien Florijn en Ellen Hogerwerf toonden zich op het water het snelste kwartet.
Zij mogen proberen om in oktober op het EK in Poznan hun verworven titel te prolongeren. Dat toernooi staat van 9-11 oktober op de rol. Of het kampioenschap doorgaat wordt eind deze maand beslist.
Roei! was in Dalfsen, op bezoek bij Ins & Outs Rowing, de roeicoaches Nadine van Wijk en Rob Kluvers.
Dat was niet alleen horen maar ook voelen: vriendelijk doch overtuigend zetten Nadine en Rob de Roei!-redacteur in de boot. Lees het portret van Ins & Outs Rowing in het augustusnummer van Roei!.
Ze wezen ons ook op de instructiefilmpjes op hun website, waarvan er steeds meer komen. Dit is deel 1, de rest vind je nu en later op hun website.
En dit is de Roei!-redacteur op de Vecht, luisterend naar de aanwijzingen.
In het juni-nummer (Roei! 38) schreven we over ‘lage rugpijn, de plaag van de roeisport’. Omdat dat helaas niet de enige blessure is die roeiers treft gaan we een kortlopende serie maken over roei-gerelateerde pijn in knieën, ribben, schouders en polsen. Dat doen we samen met roeifysiotherapeut Sido Vleer (Fysiofysiek, Amsterdam), waarbij de praktische insteek voorop staat: hoe herken je het, wat kun je er zelf aan doen met gerichte oefeningen, en wanneer is het verstandig hulp in te roepen? Inbreng van lezers wordt erg gewaardeerd. In het oktobernummer, Roei! 40 gaat het over knieblessures. Heb je zelf vragen of klachten over knieblessures, mail die dan aan redacteur Jos Wassink via jos@roei.nu.