Door Willem van Schelven | 8 september 2020
Parafraserend op Goethe’s uitspraak zouden we thans kunnen zeggen: eerst Duisburg en Hilversum zien, en dan rustig in de winterslaap. Want beide zijn prachtige roei-evenementen; aan het ene kon een beperkt aantal van ons meedoen en de rest kon er via livestream en verslaggeving van genieten, aan het andere mogen we zelfs meedoen! Maar dát is het dan wel, voor dit jaar.
Verder bijna niks meer. Groot en klein, alle wedstrijdorganisaties leken en lijken het af te laten weten. Misschien ergens nog wat onderling gespetter, een enkele marathon, een beetje coastal, wellicht de Hel nog. Als je naar de actuele stand van de roeikalender kijkt, zie je dat tot en met de eerste week van oktober vrijwel alles ‘gecanceld’ is.
Behoefte aan wedstrijden is er wel degelijk: de inschrijving van de Tromp Boat Races ging afgelopen zaterdag om 08.00 uur open. De gretigheid bij het roeivolk leverde een vergelijkbare situatie op als de jaarlijkse run op de Masterswedstrijden in Henley: ergens rond 15.30 u diezelfde dag was het maximum aantal inschrijvingen bereikt dat de organisatie had bedacht, gezien de capaciteit van het terrein: zeven blokken, 100 ploegen per blok. Rond dat tijdstip stond de teller op 709 inschrijvingen en werd de zaak op slot gegooid.
Daarmee waren we getuige van een onwaarschijnlijke cultuuromslag. Gezien het gebruikelijke patroon ligt de hausse van de inschrijvingen voor Nederlandse wedstrijden altijd pas op de laatste twee dagen voor de sluiting. Want eerst even loeren wat de anderen doen, schrijven die in de vier in of doen ze toch tweeën? Maar ook: bij veteranen valt het vaak niet mee om het schip ‘vol’ te krijgen, soms lukt dat pas vlak voor sluiting van de inschrijvingen. In Hilversum tonen ze lef, hebben ze een geolied organisatieteam en (mede daardoor?) kennelijk een goede relatie met de lokale autoriteiten.
Ik ben benieuwd welke van dergelijke factoren ontbreken in Amsterdam. Want daar hebben ze nú al besloten dat het niet kan: de Novembervieren. Verbazend. Want die wedstrijd is op veel punten toch vergelijkbaar met de Tromp. Een tijdrace, met blokken. De Amsterdamse situatie lijkt zelfs nog gunstiger voor zo’n opzet: want moet langs het Hilversums Kanaal alles op één locatie geperst worden, aan de Amstel kun je de botenwagens en roeiers kwijt bij Willem III, Skøll, Poseidon, RIC én de organiserende club De Hoop. Dat is toch een veel grotere ‘verdunning’ van materiaal en mensen dan in Hilversum, en dus meer in overeenstemming met alle vermaningen en richtlijnen vanwege Mark & Hugo, het RIVM en NOC*NSF.
Konden ze het onderling wellicht niet eens worden, daar aan de Jan Vroegopsingel, Korte Ouderkerkerdijk en Weesperzijde?
Nou, 1 november is nog ver weg. Misschien kunnen ze daarginds – in die ‘roeistad’ bij uitstek – de koppen nog eens bij elkaar steken?
Willem van Schelven (1948) roeit wedstrijd vanaf zijn veertiende en gaat niet van die verslaving af komen. Coachte lange tijd, zowel junioren, senioren als Masters, van beginnelingen tot WK-gangers. Is lid van Poseidon, maar roeit ook vanuit huis op de Hollandse IJssel, en op de Willem-Alexander Baan. Is mede-oprichter en secretaris van SWMN, lid van de Commissie Wedstrijden van de KNRB, initiatiefnemer van de Dutch Masters Open en adviseur bij Waterline. Hoopt als trotse opa dat hij minstens één van de drie kleinkinderen later nog een keer een wedstrijd zal zien winnen.
Lees alle bijdragen van Willem van Schelven hier.