OProeien toen – aflevering 37
Tekst en tekeningen Jan Op | 2 juni 2021
Ik, Jan Op den Velde, 89 jaar, roeide voor Laga in de periode 1950-1954. De omstandigheden uit die jaren schets ik graag.
Vanaf OProeien toen – 1 is het een doorlopend verhaal. Via deze link vind je ze allemaal.
Jan is op de EK van 1951 in Macon
Ik heb nog niets vermeld over de samenstelling van onze ”equipe”. Welnu:
- Dames: Spaarne 8, De Hunze 4+, Nautilus 1x.
- Heren: Laga 8 en 4-, Willem III 4+, Tromp 1x (Van Mesdag).
Uit mijn versleten geheugen: dit is de eerste keer dat dames deelnemen aan de EK. Even opgezocht: dat blijkt juist te zijn voor zover het EK betreft. Het “stijlroeien” is nog lang niet afgeschaft. Die “strijd” gaat over een “stijl”-volle haal en “stijl”-volle kleding. Als eerste aankomen is geen criterium.
De gebeurtenissen “op de wal” zijn naar mijn mening vermeldenswaard omdat het enig inzicht geeft in de roeiwereld van toen. Hoewel ik niet meer deelneem aan de roeiwereld van nu, vermoed ik dat de gebeurtenissen die ik hier beschrijf nu mogelijk ondenkbaar zijn. Wij waren echte amateurs en deden het roeien ”erbij” tijdens onze studie die eigenlijk voorrang diende te krijgen. Roeien was voor mij een apart vak. Als gevolg: met hakken over de sloot afgestudeerd.
Onze stuur is gevlucht na zijn ernstige misdragingen tijdens de training. Ook als wij in onze bedjes liggen nog geen spoor. Ja toch. Tevergeefs onhoorbaar en in het donker weet hij zijn plek te vinden. En dan is het even stil. Maar de horizontale houding is hem noodlottig. De inhoud van zijn maag komt met veel lawaai in zijn bedje terecht. Licht aan. Zijn buurlieden, Lex en ik, pakken het bed-met-volledige-inhoud op en deponeren dat op de gang. Licht uit. Licht aan. Henk van der Meer (Willem III en arts) blijkt ons handelen als gevaarlijk te beschouwen. Wij zien dat niet zo. Licht uit.
Terug naar roeien. Allereerst het verloop van de voorwedstrijden. Onze eerste voorwedstrijd is tegen Denemarken en Joegoslavië.
Stukje krant: De heats der achten waren buitengewoon spectaculair. Joegoslavië ligt op de 1000 m voor. Een boord-aan-boord race tussen Denemarken en Nederland volgde. Op de 1500 m wisten beide ploegen iets voor te komen. Een prachtige eindspurt van de Denen bracht hen op de eerste plaats, 5’52”94 (snelste tijd in de heats), wij 5’53”44, een verschil van een halve seconde of ongeveer een “tafje”. (Voor de niet-weters: het voorschip tussen puntje van de boot [boegbal bestaat nog niet] en de boegroeier. Voorheen was die ruimte afgedekt met doek dat met lak waterdicht werd gemaakt: “taf”. Maar makkelijk scheurde). Door de stroom mee: snelle tijden!!
In de herkansing tegen Spanje en Portugal. Afgang! We verliezen met de op één na slechtste tijd (6’06”43) van Portugal (6’02”56). Dat hakt er wel in. Maar we worden toch nog toegelaten tot de halve finale. Daarin roeien we weer tegen de Denen plus Frankrijk.
En weer winnen de Denen met 5’51”27 van ons (5’52”03), weer een paar meter (verd…). Ik heb dan altijd de gedachte: “als ik drie halen harder had getrokken…” We hebben de finale bereikt.
Lees volgende week verder!