Door Kees Verweel | 2 mei 2020
Kees Verweel, geboren in 1963, actief sloeproeier sinds 1980. Woont met Silke aan de Oosterschelde in Kattendijke (Zeeland). Drie volwassen kinderen.
Initiator en beheerder van www.sloeproeien.nl. Bij diverse verenigingen geroeid, eind 2019 medeoprichter van de nieuwe club Sloeproeien Zeeland waar we in de 6-riemer Seelandia roeien.
Op 15 maart viel het sloeproeien (net als de rest van ongeveer heel Nederland) stil. Ik was juist samen met een compleet nieuw team in een fonkelnieuwe sloep bij een nieuwe club in Zeeland al weken fanatiek aan het trainen ter voorbereiding op seizoen 2020. Na de tewaterlating eind vorig jaar hadden we inmiddels ruim 200 km getraind in weer en wind, de teamspirit was super en we keken reikhalzend uit naar onze eerste race op 4 april in Weesp.
Tot 15 maart. Die zondag hebben we ’s ochtends nog heerlijk getraind, maar ’s avonds na de persconferentie van premier Rutte werd alles anders. Ik beheer ook de site voor sloeproeiend Nederland, en normaal gesproken heb ik het nu druk; de kalender bijwerken, uitslagen vermelden en komende races aankondigen. Nu kijk ik tegen een agenda aan die tot en met eind augustus ontsierd is door het woord AFGELAST. En vraag ik me af of de wedstrijden in september wél kunnen doorgaan.
Er zijn inmiddels 2 wedstrijden verschoven naar eind dit jaar, en 19 wedstrijden afgelast, waaronder de klassieker Harlingen-Terschelling.
Ons eerste seizoen met de nieuwe sloep verloopt tot nu toe heel anders dan verwacht. Er is overigens geen enkele discussie over waarom we in deze intelligente lockdown zitten, ons aller gezondheid gaat uiteraard voor alles! Maar tegelijk groeit het besef dat deze sloeproeipauze nog heel lang gaat duren. In een sloep kun je geen 1,5 meter afstand houden, dus het nieuwe normaal gaat niet lukken in een sloep. Trainen kan dus voorlopig nog niet, en de sloep staat sinds enkele weken weer op het droge.
De tekst gaat door onder de foto.
Seizoen 2020 zal altijd herinnerd worden, hoe het ook afloopt. Sloeproeien is niet alleen een sport, maar voor de meeste sloeproei(st)ers een way of life, waar naast de gezelligheid binnen het team ook de gezelligheid, spanning, fanatisme en saamhorigheid tijdens wedstrijden bij hoort.
Meer dan ooit besef ik nu dat ik vooral dit leven mis, meer nog dan de sport zelf. En dat zal voor mijn duizenden sloeproeicollega’s niet anders zijn. Komende weken hou ik jullie op de hoogte van de verdere ontwikkelingen binnen sloeproeiend Nederland!