Door Feike Tibben | 15 mei 2020
De titel lijkt wel een verslag van een tocht door Nederland, maar nee,verre dan dat. In deze corona-tijden zijn we allemaal wat minder mobiel, dus dit soort tochtjes zit er niet in. Geeft het rijtje Amstel, ARC, ARZV, Beatrix, Cornelis Tromp, DDS, De Hoop, De Laak, Gyas, Hemus, Hollandia, Hunze, Leerdam, NSRF, Phocas, Saurus, Skadi, TOR,Triton, Zwolsche, al wat meer inzicht?
Het zijn de namen van de plaatsen en verenigingen waar de leden van de nieuwe juniorencommissie vandaan komen. Afgelopen woensdag was daarvan de langverwachte aftrap. Deze grote en heerlijk diverse groep gaat werk maken van werving, opvang, schoolroeien en dé nationale competitie van junioren. En hoewel zo’n eerste brede bijeenkomst natuurlijk even snuffelen was en ook wennen is voor iedereen, was de energie, ambitie en werklust voelbaar: ‘kunnen we nu uit elkaar in werkgroepen en aan de gang, ja mag ‘t, mag ‘t?’ Top! Elke groep komt volgende week al weer bij elkaar met concrete acties. En ik? Trots dat we zoveel kennis, kunde en enthousiasme aan boord hebben. Je zou kunnen zeggen: Als een kind zo blij. En dus ook ja: vol verwachting klopt ons hart. Op naar de 6000 junioren.
En ik had me nog wel zo voorgenomen dat mijn hoogtepunt deze week zou zijn: eindelijk weer eens in de boot… maar helaas. Het liep weer anders. Ik beloof dat ik m’n leven ga beteren. Daar mag je me aan houden.
Deze week moest flink energie gestoken worden in bestuurlijke zaken. De gemeente Nijmegen die eindelijk de verhuizing van Phocas mogelijk maakt en roeivereniging De Waal perspectief biedt op een drijvende voorziening. Hèhè… een proces van jaren krijgt zo z’n beslag. Mooi om te zien dat de raad van Nijmegen zo vierkant achter de roeisport gaat staan en de verenigingen elkaar gaan opzoeken. Volgend jaar allemaal op de Spiegelwaal!
En dan natuurlijk de corona. Wat blijft dat toch een lastig dossier en wat een tijd en energie vreet dat. Laveren tussen verenigingen en instanties die zekerheid zoeken in wat mag en zij die willen onderzoeken wat kan. Rollen en bevoegdheden die tóch steeds weer anders blijken. Ik mocht deze week aanschuiven bij meerdere overleggen tussen bond en verenigingsvoorzitters en dan is die spanning voelbaar. Ook binnen verenigingen. Zij willen duidelijkheid geven naar leden. Het zijn onzekere tijden. We zoeken met z’n allen naar de juiste weg, de juiste snelheid en de juiste toon. Soms met stevige stap, dan weer weifelend voetje voor voetje of zelfs een stapje terug. Maar ook hier komen we uit. Als we maar samen op blijven gaan. Hou vol, mensen.
Feike Tibben is bestuurslid van de Koninklijke Nederlandsche Roeibond, met als portefeuille sportontwikkeling. Zit in z’n derde sportleven, na atletiek en wielrennen. Roeide eerst bij Hemus in Amersfoort, nu bij ‘t Diep in Steenwijk. Praat meer over sport dan dat ie zelf op het water is.
Lees alle bijdragen van Feike hier.