De factor R

Door Feike Tibben | 19 juni 2020

‘Er wordt gewerkt aan een plan voor de bouw van een nieuwe fietsbrug over de Rotte, net ten noorden van Rotterdam… roeiers maken bezwaar… de brug voldoet niet aan de richtlijnen die de bond heeft opgesteld… en die zullen worden overgenomen in de Richtlijn Vaarwegen 2020...’

Dit was zo maar een berichtje, recent op ROEI.NU. Een situatie waar we als sport zo vaak me te maken krijgen: een ontwikkeling bedreigt of hindert ons vaarwater.

Ook een bericht waar een wereld achter zit: Richtlijnen van de Bond? Richtlijn Vaarwegen 2020?  Ik neem jullie mee in de wereld van de KNRB-commissie Roeiwateren en de KNRB-commissie Infrastructuur. Twee commissies die als een gewiekste twee-eenheid op de achtergrond verenigingen direct of indirect ondersteunen zodat we onze sport kunnen blijven beoefenen. Omdat ze zoveel op de achtergrond werken, zet ik ze in de spotlight.

De commissie Infrastructuur adviseert verenigingen over gebouwen en locaties, dat weten ze in Nijmegen, Groningen, Delft, etc maar al te goed. Minder bekend is dat deze commissie ook formuleert ook wat geschikt roeiwater is: hoe breed, hoe diep, hoe hoog minimaal de bruggen etc. Die criteria worden vastgelegd in het KNRB-handboek accommodaties.

Net als de maten van een voetbalveld, de lengte van een ijsbaan of de hoogte van een volleybalhal hebben we dus ook richtlijnen voor de roeiverenigingen. Verenigingen kunnen deze gebruiken bij nieuwbouw óf voor bescherming van hun roeiwater, zoals in Rotterdam gebeurt.

Dat handboek wordt steeds actueel gehouden, Dit jaar is er weer een herziening. De verenigingen hebben afgelopen week een vragenlijst gekregen.  

Die andere commissie, de commissie Roeiwateren, brengt in kaart waar er in Nederland geroeid wordt en hoe vaak. Op het plaatje onder aan dit artikel staat een screenshot van een deel van de GIS-kaart waar aan gewerkt wordt. Het screenshot laat het roeiwater in een deel van Noord Holland zien. De dikte van de lijn geeft de roei-intensiteit weer. De Amstel als dikste, niet verwonderlijk, maar ook De Zaan en de Ringvaart doen lekker mee.

Met deze kaart en de eisen uit het handboek in de hand spreekt de commissie met waterbeheerders. En dan komen ze te spreken met deskundigen over CEMT-klassen, ZM- en M-routes, verbindingswater, ontsluitingswater, en boottypes A,B,C en D. Allemaal typeringen van water en boten, met één gebrek: géén aandacht voor roeiers. Gelukkig komt nu langzaam beweging in. Rijkswaterstaat lijkt de roei-eisen mee te nemen in de nieuwe Richtlijn Vaarwegen 2020. Onze bondsrichtlijnen worden dan (rijkswater-)Staatsrichtlijnen. Dat helpt.

Maar ja, dat is mooi van Rijkswaterstaat… we hebben nog zoveel andere waterbeheerders: provincies, waterschappen, gemeenten… Als we die ook allemaal moeten bewerken… Zou het niet veel mooier zijn als we als roeiers op de vaarkaart een eigen beschermde aanduiding krijgen waar ánderen rekening mee moeten houden: ‘R-water’? Met de eisen uit het handboek en de vaarwegen van de GIS-kaart zouden we met één zo’n letter ons roeiwater kunnen beschermen. Beschermen tegen bruggen óver het water (De Maas, Nautilus, Skadi, Rijnmond, Stichting Roeivalidatie), tegen brugpijlers ín het water (Proteus, Laga), tegen de harde oevers (Gyas), tegen te veel andere boten (Naarden, De Hertog), tegen te hoge snelheden (waar niet), of dat allemaal tegelijk (Orca, Viking, Triton). 

Zo’n R is niet alleen op de Rotte, maar voor alle Roeiers van belang.

Feike Tibben is bestuurslid van de Koninklijke Nederlandsche Roeibond, met als portefeuille sportontwikkeling. Zit in z’n derde sportleven, na atletiek en wielrennen. Roeide eerst bij Hemus in Amersfoort, nu bij ‘t Diep in Steenwijk. Praat meer over sport dan dat ie zelf op het water is.

Lees alle bijdragen van FeikeTibben hier.