Door Evelien Korving | 26 mei 2020
Direct na onze verhuizing naar Gouda heb ik mezelf gedwongen te roeien met een ‘retro-vision’ bril. In het begin is het even lastig. Links wordt rechts en rechts wordt links maar al snel weet je niet beter. Zonder bril roeien lijkt nu op autorijden zonder achteruitkijkspiegels. Heel unheimisch. Dus waar ik ook roei, die malle bril gaat op. Ik weet, het ziet er niet uit, maar het is echt fantastisch. Op wedstrijden kan je met die bril de smalste bruggaten nemen en in hetzelfde tempo doorvaren.
Bij ons thuis, op de Hollandse IJssel, is het zelfs méér dan wenselijk. De Hollandse IJssel is roeibaar vanaf de Waaiersluis. Hij meandert verder, richting oosten, het land in en doorkruist dorpen en stadjes als Haastrecht, Hekendorp, Oudewater, Montfoort en IJsselstein. Dankzij de ‘spionnenbril ‘ is het roeien door de smalle bruggaten hier geen probleem. Alleen weten ‘de kijkers’ vanaf de kant dat vaak niet. Ik zie ze vaak al in mijn spiegelbril staan kijken. Sommigen roepen naar je : “Hé kano, kijk uit!”
Vaak kan ik dan een grijns niet onderdrukken als ik zonder mijn hoofd te draaien onder de brug doorglij… Je ziet ze dan denken: Huh?!
De Hollandse IJssel is niet alleen heel kronkelig, het water is ook niet echt breed. Voor het idee: twee skiffjes kunnen elkaar nét passeren; drie is teveel.
We boffen dat de Waaiersluis jaarlijks vanaf 1 november tot 1 april gesloten is voor pleziervaart, waardoor je de hele winter probleemloos kan roeien. Nou ja, probleemloos. Mensen die aan het water wonen hebben de neiging hun tuinafval, want ja organisch, in het water te kukelen. En na een stormachtige dag of nacht kun je van alles tegenkomen, niet alleen grote rietpollen die zijn losgeraakt maar ook licht tuinmeubilair drijft met de stroom mee richting Waaiersluis. Het meeste is gelukkig zichtbaar maar een enkele keer word je toch nog verrast. Zeker als je geconcentreerd bezig bent en even vergeet in je spiegel te kijken…
Op de Rotte, waar we sinds de Lockdown regelmatig roeien, is er nog een ander gevaar. Zwemmers! En dan niet de puberale jeugd die al gillend in het water springt maar juist die stille zwemmers.
Laatst kwam ik teruggeroeid uit Moerkapelle en zag in mijn spiegel twee oranje boeiballen liggen, een stukje uit de kant, dacht ik. Terwijl je roeit signaleren de hersenen wel onregelmatigheden, maar door de intensiteit van het roeien, lijkt het net alsof die signalering sluimerend, zeg maar gewoon vertraagd, binnenkomt. Bij mijn volgende blik in de spiegel zie ik wederom iets oranjes maar nu omhoog komen. Ik moet direct aan die flamingo’s denken die we in de winter op de Willem-Alexander Baan gezien hebben. Nu raak ik echt alert en kijk voor een derde keer. Dan zijn die oranje ballen opeens heel dichtbij. Ik hou acuut! Rechts en links van de boot zie ik twee triathlonzwemmers! Poeh!
Leve de Retrovision! ?
De Retrovision wordt ook wel ‘spionbril’ genoemd. Die is te vinden bij feestartikelenwinkels en bijvoorbeeld bij bol.com.
Evelien Korving, geboren in 1963, roeit sinds de zomer van 2004. Voorheen waren judo, zwemmen, tennis, basketbal en wielrennen haar sporten. Maar bovenal: alpinisme. Als jong kind namen haar ouders haar mee de Alpen in. Dat leidde in de puberteit tot het volgen van klimcursussen en vanaf haar 18e tot het gidsen van groepen in de Alpen. Aan die klimpassie kwam een ongewild einde door een zware schouderblessure. Na de revalidatie daaraan, vooral door roeien bij RV Rijnland in Voorschoten, werd dit de nieuwe passie. Al in 2007 deed ze mee aan haar eerste FISA-Masters in Zagreb. Ze woont sinds 2015 aan de Hollandse IJssel in Gouda, en ook dáár kan geroeid worden.
Lees alle bijdragen van Evelien Korving